Episode 2 บ้าปะวะ
เขาเดินออกจากห้องรับแขกในบ้านของย่าด้วยความไม่พอใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้
“ พี่นุชไปไหนมาคะ ” เสียงหวานเอ่ยขึ้นทำให้เท้าของเขาชะงัก แล้วมาแอบดู
“ พี่อยากกินอะไรไหม นิวจะทำบุญไปให้ ”
อะไรวะ ทำไมถึงพูดคนเดียว ยัยนี่ท่าจะบ้า นี่กูต้องแต่งงานกับคนบ้าเหรอ? ... หน้าตาก็งั้นๆ แล้วนี่ท่าจะบ้าอีก โอ๊ยย!!!
“ ฮะ...แฮ่ม ” เขาเดินเข้าไปทำให้หญิงสาวตรงหน้าทำหน้าตกใจ ดวงตากลมเบิกกว้าง เอามือทั้งสองข้างมาปิดปากตัวเอง
“ มึงพูดกับใครวะ ” เขาพูดออกไปพร้อมกับเลิกคิ้วสูง
“ อะ...อ๋อ..นิวซ้อมบทละครค่ะ ”
“ อ้อ...คิดว่าบ้า แล้วนี่รู้ไหมว่าย่าจะให้กูแต่งงานกับมึง ”
“ ระ...รู้ค่ะ ” หญิงสาวตรงหน้าพยักหน้าลงเบาๆ ซ้ำๆ
“ มึงชอบกูด้วยใช่ไหม ทำไมไม่คัดค้านบ้างวะ ”
“ ปะ...เปล่านะคะ คือคุณย่าขอ นิวไม่กล้าขัดใจท่านค่ะ ”
“ หึ คงกลัวไม่ได้มรดกมากกว่า ”
“ ไม่นะคะ ไม่ใช่แบบนั้น คุณย่ามีบุญคุญใหญ่หลวงที่เลี้ยงดูอุปการะนิวมา นิวแค่อยากจะตอบแทนท่านเองค่ะ ”
“ ตอบแทนด้วยการเอาตัวเข้าแลกเนี่ยนะ ”
“ ไม่ใช่นะคะ ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย ไม่ๆ พี่นุชอย่าพี่ อย่า ” จู่ๆ หญิงสาวตรงหน้าก็หันไปข้างๆ ที่ว่างเปล่า พร้อมพูดขึ้นและมือทำท่าจะฉวยอะไรไว้ ซึ่งเขาไม่เห็นว่าจะมีใครเลย แล้วเธอเอ่ยห้ามใครน่ะ
“ ท่าจะบ้า! ”
“ เอ่อ…. นิวขอตัวก่อนนะคะ ” แล้วเธอก็เดินไป แต่คล้อยหลังเธอมีลมมาปะทะที่หน้าเขาด้วย ทำให้เสียวหลังวาบพร้อมกับขนที่แขนลุกซู่!
“ อะไรวะ ขนแม่งลุกเลย บรึ่ย!! ” ้เขารีบเดินออกจากบ้านย่าตนเองแล้วขึ้นรถขับออกไปทันที
บ้านย่าของเขาไม่ได้ห่างจากบ้านเขานักแค่ หมู่บ้านเดียวกันแต่แยกคนละซอยก็แค่นั้น
ตั้งแต่ที่ย่าเอายัยนั้นเข้าบ้านมา ย่าก็ไม่ค่อยโปรดเขาเหมือนแต่ก่อน เอาอกเอาใจแม่นั้นมากกว่า แต่พ่อกับแม่เขามักบอกเสมอว่าย่าอยากได้หลานสาวกับลูกสาว ไม่แปลกที่จะเอ็นดูเด็กคนนั้น ย่ามีลูกคนเดียวก็คือพ่อของเขา และมีหลานผู้ชายสองคนก็คือเขากับพี่ชาย
❤️ ___________ ❤️
นามปากกา ผกายมาส