13

1525 คำ

“ผมเป็นเพื่อนกับโทธวิทครับ” “แบบนี้นี่เอง” “เรียกเหมือนตรี เราจะได้สนิทสนมกันเร็วขึ้นยังไงนะครับ เฮียไม่ถือตัวนะครับ เป็นกันเองและอยากให้สาวๆเป็นกันเองกับเฮียเหมือนกัน” “เรียกลุงดีกว่า แก่แล้วไม่เจียม” ตรีชฎาสะบัดเสียงใส่ “แน้... ยายตรีแกพูดเหมือนหวง งั้นฉันกับยายเพลงเรียกเฮียพริกเหมือนแกนะ” เฌอร์รินพูดแล้วกลั้นขำแทบไม่อยู่ “ก็... ก็เรียกไปสิ ใครว่าอะไรล่ะ ไม่ได้หวงสักหน่อย แกอย่ามามั่วนะ” ตรีชฎาเสียงสูงใส่เพื่อนเพื่อกลบเกลื่อนอาการ “เกลียดคนปากแข็งว่ะแก” เฌอร์รินหันไปกระซิบกับเพลงพิณ “แกว่าอะไรนะยายเฌอร์” ตรีชฎาเสียงแข็งใส่เพื่อน เฌอร์รินทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ “เปล๊า... บอกว่าคนบางคนเนื้อหอมแต่ไม่รู้ตัว” เฌอร์รินมีความสุขที่ได้แกล้งเพื่อน “แกหมายถึงใครน่ะ” “เฮียพริกไง เนื้อห๊อมหอมแต่ไม่รู้ตัว” เฌอร์รินแกล้งเฉไฉ “ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ ชื่ออะไรกันบ้างครับ” พฤทธิ์เอ่ยถาม เขาอยากทำคว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม