เช้าวันถัดมาโจเซฟและครอบครัวรวมไปถึงมาดามคริสเตียน่าเดินทางมายังโรงพยาบาลเพื่อเยี่ยมอาการของริต้า ทุกคนต่างพากันเอ่ยขอบคุณรู้สึกทราบซึ่งในน้ำใจอันแสนดีงามของเธอ ริต้าส่งยิ้มเป็นมิตรให้กับทุกคนแม้ครอบครัวของชาคริตจะรวยมั่งคั่งแต่ทุกคนไม่คิดที่จะรังเกียจคนจน ๆ อย่างเธอ
"คุณน้าริต้าต้องรีบหายไว ๆ นะคะ เดี๋ยวน้องนีน่าจะพาคุณน้าไปเที่ยว"เล็กน้อยยืนเกาะขอบเตียงคนไข้น้ำเสียงเจื้อยแจ้วของเธอสร้างรอยยิ้มให้ริต้า
"น้องนีน่าจะพาน้าริต้าไปเที่ยวที่ไหนเหรอคะ"
"คุณน้าริต้าอยากไปเที่ยวที่ไหนเหรอคะ เดี๋ยวน้องนีน่ากับคุณลุงชาร์ลจะพาคุณน้าริต้าไป"เด็กน้อยพูดออกมาด้วยความใสซื่อ ริต้าเหลือบสายตามองเสี้ยวหน้าของชาคริตซึ่งกำลังยืนคุยอยู่กับคุณพ่อของหนูน้อย
"เก่งจังเลยนะคะตัวแค่นี้ เอาไว้น้าริต้าหายเมื่อไหร่น้องนีน่าอย่าลืมพาน้าไปเที่ยวนะคะ"
"น้องนีน่าไม่ลืมค่ะ น้องนี้น่าสัญญา"เด็กน้อยชวนคุยกันอย่างสนิทสนม
