ตอนที่ 17
“คุณเห็นฉันเป็นอะไรคะกวินภพ คุณไม่ได้รักฉันเลยใช่ไหม” น้ำเสียงตัดพ้อปนสะอื้นทำให้กวินภพใจหายวาบ เขาร้อนรนในใจอย่างบอกไม่ถูก
“อะไรกัน ทำไมผมจะไม่รักคุณ ณัฐณิชา ผมรักคุณที่สุด”
“ไม่จริง ถ้าคุณรักฉัน คุณจะมีคนอื่นทำไม” น้ำเสียงแทบจะจับใจความไม่ได้ ณัฐณิชา หันหน้าหนี กวินภพพยายามคิดว่าเขาไปมีคนอื่นตอนไหน เพราะตลอดเวลาเขาก็อยู่กับอันดาตลอด
“หรือว่า?” เมื่อคิดทบทวนดีๆ เขาก็ถึงบางอ้อ เพราะหญิงสาวจับจ้องสายตาไปที่โทรศัพท์มือถือบนหัวเตียง เขาเดินไปที่เตียงแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
“เพราะไอ้นี่ใช่ไหม” หญิงสาวปาดน้ำตาลวก ๆ
“ถ้างั้นผมจะให้คุยกับผู้หญิงที่โทรมาหาผมตอนนี้เลยดีกว่า” ณัฐณิชาตาโต เธอมองกวินภพด้วยสายตาที่ไม่พอใจ จะให้เธอคุยอะไร ในเมื่อ...
“ฮัลโหล อันดาหรือลูก แม่ณิชา คิดถึงลูกมากเลย คุยกับคุณแม่หน่อยนะครับ” ณัฐณิชาแทบหน้าคะมำเมื่อได้ยินเสียงเรียกชื่อ เขายื่นโทรศัพท์ให้ณัฐณิชา
