ตอนที่ 12
ชายหนุ่มถลึงตามองศรุตด้วยสายตาที่โกรธเคือง ดวงตาสีน้ำตาลนั้นแทบจะกลายเป็นแดงเพลิงอยู่ตรงนั้น ‘ขอสักหมัดเถอะ!’ !
กวินภพไม่สามารถทำอะไรได้เลย เพราะหญิงสาวที่มาด้วยของเขากลับไปให้ท่าไอ้หนุ่มหน้าละอ่อนคนนี้
เสียงฟันกรามขบกันดังกรอด ๆ ริมฝีปากได้รูปของชายหนุ่มเม้มเข้าหากันเป็นเส้นตรง แต่หญิงสาวตรงหน้ายังคงแสร้งทำเป็นสนใจศรุตอยู่
“ก็น่าสนใจดีนะคะ เผอิญว่าดิฉันเป็นคนชอบใช้น้ำหอมซะด้วยสิคะ” ณัฐณิชาพูดจบก็แกล้งเหลือบสายตาไปมองกวินภพแล้วยิ้มยั่วอารมณ์ของชายหนุ่ม ทำให้กวินภพกระแทกแก้วน้ำลงบนโต๊ะทันที
“จริงเหรอครับ ถ้าอย่างนั้นคุณเอานามบัตรผมไปนะครับ ถ้าเบื่องานเดิม ๆ เมื่อไหร่ก็ติดต่อผมได้ทันที” สีหน้ามีชัยของศรุตทำให้กวินภพเดือดปุด
กวินภพอยากจะพาณัฐณิชากลับเสียตั้งแต่ตอนนี้ ถ้าไม่ติดว่าต้องขึ้นไปบนเวทีเพื่อกล่าวเปิดงาน ณัฐณิชากำลังจะคว้านามบัตรที่ศรุตยื่นมา มือหนาที่แสนจะว่องไวก็ร
