เช้าวันรุ่งขึ้น คาร่าตื่นขึ้นมาในอ้อมแขนที่อบอุ่นของคริสเตียน
“อืม”
เธอซุกเข้าหาความอบอุ่น คริสเตียนจึงกระซิบอยู่ข้างๆ ตัวเธอ
“อรุณสวัสดิ์กระต่ายน้อย”
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ” เธอพึมพำอย่างงัวเงียโดยไม่ลืมตา
เมื่อคืนนี้ คริสเตียนนอนหลับสบายอย่างน่าประหลาด ซึ่งเขาเป็นโรคนอนไม่ค่อยหลับ เขาไม่เคยนอนหลับมากกว่าคืนละ 4 ชั่วโมง เลย แต่เมื่อคืนนี้เป็นคืนแรกที่เขานอนติดต่อกันถึง 7 ชั่วโมง
เขาตื่นเมื่อชั่วโมงที่แล้ว ปกติเขาจะตื่นนอนและไปออกกำลังกายยังห้องฟิตเนสที่เขาสร้างไว้โดยเฉพาะ
แต่วันนี้เขาตื่นมาและพบคาร่าที่นอนหลับเกือบจะทับตัวเขา เขาเลยไม่สามารถขยับตัวได้ และเขาไม่อยากให้เธอตื่น เขารู้ว่าเธอรู้สึกอบอุ่นเมื่อมีเขานอนอยู่ข้างๆ เขาจึงปล่อยให้เธอได้นอนเต็มที่
เธอนอนคว่ำลงบนตัวเขา และวางศีรษะบนแผงอก พลางเหวี่ยงแขนทั้งสองข้างอย่างไม่ระมัดระวัง ส่วนขาของเธอก็พาดอยู่ระหว่างขาของเขา เขามองดูใบหน้า
