เธอลืมเอาโทรศัพท์มือถือลงมาด้วย บุษกรนึกขึ้นมาได้ในตอนที่กำลังช่วยป้าหวีตั้งโต๊ะมื้อเช้า หันไปมองลุงอินทร์นั่งอ่านหนังสือรอที่ระเบียงแล้วนึกถึงบิดาตั้งใจว่าจะโทรหาท่านแต่ไม่มีโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงยีนของเธอ หญิงสาวเลยหันไปบอกแม่บ้านเก่าแก่
“เดี๋ยวบัวขึ้นไปเอามือถือก่อนนะคะ บัวลืม” เพราะตั้งใจว่าหากได้ไปถอนหญ้าอีกจะอาศัยฟังเพลงจากโทรศัพท์และโทรหาบิดามารดาตอนช่วงที่ทำงานเธอเลยเดินขึ้นไปหยิบเครื่องมือสื่อสารเพื่อพกไปทำงานด้วย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
บุษกรเคาะห้องแล้วไม่ได้ยินเสียงตอบรับ เธอคิดว่าเขาตื่นแล้วเพราะถึงเขาตื่นสายกว่าแต่เขาก็มาที่โต๊ะอาหารตรงเวลาเสมอ หญิงสาวได้ยินเสียงเพลงแว่วๆ มาจากห้องคอมพิวเตอร์ของเขาและบานประตูห้องนั้นก็ปิดอยู่ เลยเดาว่าอยุทธ์อาจจะตื่นไปเช็กงานช่วงเช้าในห้องนั้น
ก็ดี ตอนนี้เธอยังทำหน้าไม่ถูกเลยถ้าหากต้องมองหน้าเขา ยืดเวลาไปอีกสักหน่อยก็ยังดี
หญิงสาวเดินไปที่โต๊ะเล
