“คุณเวย์!”
น้องนางกระซิบเสียงเบาหวิว กลัวจะถูกเห็นเข้า ซึ่งเวฆาก็ตกใจอยู่เหมือนกัน แต่เขาก็รีบดึงแพนตี้เป้าเปียกชุ่มของเธอขึ้นมาสวม แล้วดันกระโปรงลงไปตามเดิม ก่อนจะถอดเสื้อสูทของตัวเองออก คลุมให้น้องนาง แล้วจับตัวเธอหลบไปอีกฝั่งของชั้นหนังสือ โดยมีเขายืนบังตัวเธออยู่จนเกือบมิด
น้องนางจับเสื้อสูทของชายหนุ่มมาปกปิดความงามอร้าอร่ามทางด้านหน้า ก้มหน้าก้มตา ตัวสั่นเทา เธอรับรู้ว่าผู้ชายคนนั้นกำลังเดินผ่านชั้นหนังสือ เพราะได้ยินเสียงฝีเท้าของเขาเบา ๆ ภายในความเงียบของห้องสมุดยามราตรี
“ถ้าเธอจะอ่านหนังสือเล่มนี้ เธอต้องอ่านพื้นฐานให้เข้าใจก่อนนะ”
จู่ ๆ เวฆาก็พูดในสิ่งที่น้องนางไม่เข้าใจ แต่ความที่หัวไว เธอเลยรู้ว่าเขากำลัง ‘ตีเนียน’
“ค... ค่ะ ขอโทษค่ะคุณครู”
เวฆาก็ตีเนียนอย่างที่เธอคิดนั่นแหละ เขาเหลือบมองผู้ชายคนนั้น เห็นว่ากำลังเดินผ่านด้านหลังของเขา ดูไม่ได้สนใจอะไรหรอก แต่เวฆาก็กลัวว่าห
