“คุณเวย์จะส่งหนูเรียนหนังสือด้วยเหรอคะ?”
เสียงใสสั่นเทาเอ่ยถาม ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยหยดน้ำตา แก้มของเธอแดง แสดงถึงความตื่นเต้นระคนซาบซึ้งใจ แน่นอนว่าเวฆาไม่ได้เตรียมคำตอบไว้สำหรับคำถามแบบนี้เลย
ส่งเรียน?
เขาเนี่ยนะจะส่งอีหนูที่มีหน้าที่อ้าขาให้เขาบนเตียงเรียนหนังสือ!!?
ถ้าเรื่องให้เงินก็ธรรมดาอยู่หรอก เด็กคนก่อน ๆ ของเวฆามักจะตีหน้าเศร้าเล่าความทุกข์ว่าบ้านจนเอย พ่อแม่แยกทางกันเอย ชีวิตน้ำเน่าดั่งละครหลังข่าว แล้วขอเงินเขามากกว่าค่าผูกปิ่นโตไม่รู้กี่เท่า แถมยังรีบดราม่าใส่เขามากด้วย เพราะสัญญามันแค่เจ็ดวัน
บางคนก็ขอเงินค่าเรียนหนังสือนั่นแหละ เห็นว่าเดี๋ยวนี้มหาวิทยาลัยของไทยค่อนข้างใช้เงินเยอะ เหอะ สงสัยว่ากระเป๋าเบรนด์เนมก็เป็นหนึ่งในอุปกรณ์การเรียนของมหาวิทยาลัยล่ะมั้ง
แต่นี่น้องนางไม่ได้ขอ
แต่เธอมองเขาอย่างซาบซึ้ง ประหนึ่งว่าเขายื่นข้อเสนอให้ เดี๋ยวก่อน... นี่มันมัดมือชกชัด ๆ!
เ
