“อิ่มหรือยัง เอาอะไรอีกไหม” อาซาเติมนมลงในแก้วให้ผม ผมรับมาดื่มอึกๆรวดเดียว อาซาเช็ดคราบนมที่มุมปากให้ ก่อนจะดูดนิ้วตัวเองให้ผมหน้าร้อนเล่น ผมส่งแก้วคืนให้อาซา
เช้านี้ตื่นมาผมโดนอาซาแกล้งไปอีกสามรอบเต็ม! รวมกับเมื่อคืนแล้วอย่านับเลยสิบนิ้วคงไม่พอ ไม่ต้องพูดอาซาก็บอกให้ผมรู้แล้วว่าเขาเป็นงูที่เก็บกดมานานจริงๆ นี่ถ้าผมไม่บ่นว่าหิวจนจะกินงูได้ทั้งตัว เขาก็คงไม่ปล่อยให้ผมได้พัก
ผมนั่งแกว่งขาเบาๆเท่าที่มีแรงอยู่ที่โต๊ะกินข้าวเสริมเบาะนุ่ม บ้านทั้งหลังเงียบกริบเพราะไม่มีคนอยู่ แต่จะว่าไปก็ดีแล้ว นึกถึงเสียงร้องของตัวเองเมื่อคืนแล้วอยากจะบ้า ผมร้องเสียงดังมากจริงๆ ถ้าฟรินน์อยู่คงได้โดนล้อยันชาติหน้าแน่ๆ
“ผลไม้ล้างปากสักหน่อยนะ” อาซาวางส้มที่หั่นไว้แล้วตรงหน้าผม ส่วนตัวเขานั่งลงข้างๆ ลมเย็นพัดพาเอากลิ่นดินชวนให้สดชื่น อาซาเปิดหน้าต่างทุกบานในห้องครัวเพื่อให้อากาศถ่ายเท
“ไม่กินเหรอ” ผมถาม ปา
