เมียเสน่หาอาญาอสูร

3

หลังมือหนุ่มลากไล้ไปตามแก้มนวลของวัยสาวเปล่งปลั่งอย่างทะนุถนอม ลมหายใจร้อนรุ่มของรติภัทรสะท้อนเข้าออกจนทรวงอกกระเพื่อมไหว ความอดทนที่จะไม่ล่วงเกินมันหายไปตั้งแต่ตอนไหน เขาเองก็ไม่รู้ตัว ร่างบางยังนอนนิ่ง หลับตาพริ้มเพราะฤทธิ์ยาสลบ ไม่รับรู้ว่าตนเองกำลังจะเผชิญกับสิ่งใด ความมืดภายนอกเข้ามาปกคลุมเรื่อยๆ ชายหนุ่มกลับไม่หิวข้าว แต่กลับกระหายหิวเรือนร่างที่นอนหลับพริ้มตรงหน้าเสียมากกว่า

“วดี ตื่นได้แล้ว... จะนอนไปถึงไหน”

รติภัทรกระซิบเสียงนุ่มแนบใบหูขาวเนียน ขบเม้มเบาๆ ด้วยความเอ็นดู ดวงตาที่เคยเย็นชาแปรเปลี่ยนเป็นวาววับด้วยอารมณ์ที่ต้องการในอก หลังมือหนายังลากไล้ไปมาไม่หยุดหย่อนเพื่อปลุกคนขี้เซาให้ตื่นจากนิทรารมย์

รติภัทรปลดเสื้อผ้าอาภรณ์ของหญิงสาวออกจากกาย เขาชื่นชมความงดงามของเธออย่างอ้อยอิ่งไม่รีบเร่ง นิ้วแกร่งลากสัมผัสไปตามโครงหน้างดงาม เขี่ยขนตางอนงามที่เรียงเป็นระเบียบ หญิงสาวยังหลับสนิท ไม่รับรู้อันใดทั้งสิ้น ริมฝีปากร้อนกดจุมพิตหน้าผากมนด้วยสัมผัสอ่อนโยน น่าแปลกที่เขาไม่อยากทำรุนแรงกับเธอเพื่อให้สาแก่ความแค้นที่แม่เธอได้ทำเอาไว้ สายตาที่กร้าวกลับอ่อนแสงลงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน มือหนาเฝ้าลูบไล้ปัดปอยผมที่ระหน้าผาก กดจุมพิตซ้ำไปซ้ำมาทุกอณูเนื้อไม่มีมุมใดเล็ดลอด

ชายหนุ่มแยกสาบเสื้อเชิ้ตสีขาวออกจากกัน ลมหายใจร้อนผ่าวสะดุดกึกลงทันทีเมื่อสายตาปะทะกับผิวผุดผ่องภายในร่มผ้า ทรวงอกอวบอิ่มเต็มตึงจนแทบล้นบราเซียร์ไม่สมกับเรือนร่างเล็กของเจ้าหล่อน ยิ่งหน้าท้องแบนเรียบ เอวคอดจนสะโพกผายเป็นทรวดทรงชัดเจนทำให้เธอเป็นหญิงสาวที่สมบูรณ์แบบน่าปรารถนายิ่งยวด

รติภัทรก้มลงสูดดมหน้าท้องเนียนละเอียดที่หอมกรุ่นจรุงใจด้วยกลิ่นสาบสาว อีกทั้งความเรียบตึงที่สัมผัสทำให้เขากดย้ำซ้ำไปซ้ำมาไม่อยากผละห่าง ก้านนิ้วแกร่งปลดตะขอเสื้อชั้นในด้านหน้าออกเบามือ หัวใจหนุ่มเต้นแรงเหมือนกลัวว่าเธอจะตื่น เกิดมาเขายังไม่เคยลักหลับหรือสัมผัสหญิงสาวคนใดในยามหลับใหลไม่ได้สติเช่นนี้มาก่อน

ถ้าจะพูดให้ถูกเขาไม่เคยมองผู้หญิงคนไหนด้วยความรู้สึกพิเศษมาก่อน

น่าแปลกที่เขาตื่นเต้นจนมือสั่น ทั้งๆ ที่อยากให้เธอตื่นจากนิทรารมย์นี้เสียที ดวงตาคมกล้าของรติภัทรวาวหวานด้วยเพลิงปรารถนาทันทีที่ทรวงสาวเต็มตึงกระเด้งออกมาจากบราเซียร์สีสวยที่เขาอดคิดว่ามันชวนอึดอัดที่ต้องรัดรึงเอาไว้แบบนี้ตลอดทั้งวัน

ทรวงอกอวบอัดที่อวดโฉมโนมพรรณให้เขาได้ประจักษ์ถึงความงามทำให้รติภัทรถึงกับตะลึงในความสวยไม่มีที่ติ เขาก้มลงดูดเม้มยอดอกสีกุหลาบบางเบา ด้วยกลัวจะชอกช้ำ ก่อนแรงปรารถนาในกายจะเพิ่มมากยิ่งขึ้น รติภัทรขยำเคล้นคลึงทรวงอกอิ่มตามแรงอารมณ์คุกกรุ่นที่ถาโถมให้เขาเริ่มทรมานด้วยความต้องการ ริมฝีปากร้อนซุกไซ้เฝ้าวนเวียนอยู่ตามทรวงสาวไม่ละห่าง ความสดใหม่หอมหวานของสาบสาวทำให้อารมณ์ราคะร้อนแรงยากจะต้านทาน

มือหนาเลื่อนไปถอดกางเกงผ้าเนื้อดีที่หญิงสาวสวมใส่ เพียงแค่ขอบกางเกงเลยพ้นสะโพกผายงามงอน ลมหายใจร้อนรุ่มถึงกับหยุดกึก รติภัทรผ่อนลมหายใจหนักหน่วงออกมา คล้ายคนสะกดกลั้นอารมณ์เต็มที่ สายตาคมกล้าหลุบมองเนินอวบอิ่มที่ถูกปกปิดด้วยแพนตี้สีหวานบางเบา มองเห็นเส้นไหมอ่อนละมุนเป็นเงาสะท้อนให้เขาเข้าค้นหา รติภัทรสอดมือหนาที่สั่นอย่างควบคุมไม่ได้เข้าซุกซบด้านใน กอบกุมเนินดอกไม้อวบอูมเต็มไม้เต็มมือ ดึงขอบซับในตัวน้อยออกให้พ้นสะโพกเต็มตึง แล้วความงดงามที่เขาอยากสำรวจตรวจตราก็ปรากฏต่อสายตาคู่คม

ลำคอหนุ่มแห้งผาก ณ บัดดลทันทีที่ได้ยลโฉมความงามพิสุทธิ์ กลีบกายสาวปิดสนิทเหมือนไม่เคยผ่านมือชายคนใดมาก่อน ทำให้หัวใจหนุ่มพองโตเหมือนลูกโป่งที่สูบลมอัดแน่นจนเต็ม ก้านนิ้วแกร่งแข็งกระด้างซอกแซะเข้าสู่รอยแยกของกลีบกายสาว เขาสัมผัสความนุ่มของผนังด้านใน กลิ่นหอมกรุ่นของดอกไม้สาวล่อแมลงหนุ่มให้โบยบินเข้าหาอย่างลุ่มหลง

รติภัทรใช้นิ้วแยกตามกลีบดอกไม้หอมกรุ่นทั้งสองออกจากกัน มองเห็นยอดเกสรนารีสีแดงสดน่าลิ้มลอง ไม่รอช้าที่จะโน้มริมฝีปากแห้งผากเข้าหาแล้วตวัดลิ้นเลียไล้ขึ้นลงเพื่อเชยชิมความหวานล้ำ รสชาติกายสาวติดลิ้นจนเขาต้องเปลี่ยนจากการสะบัดลิ้นขึ้นลง เปลี่ยนเป็นเม้มดูดยอดเกสรดอกไม้กลีบนั้นให้สมกับความกระหายอยาก

ชายหนุ่มเหมือนคนหิวโซเมื่อได้พบแอ่งน้ำหวานที่เก็บซุกซ่อนเอาไว้รอดสายตาแมลงตัวผู้ทั้งหลาย เขาจ้วงลิ้นเข้าออกในช่อบุปผชาติที่คับแคบด้วยความกระหายรับรู้ถึงความฟิตแน่นตอดรัดของคนที่กำลังจะฟื้นคืนสติ

“อื้อ...”

พิรวดีขมวดคิ้ว ครางเสียงสั่นสะท้านด้วยความรู้สึกแปลกใหม่ที่เข้าจู่โจมในขณะที่เธอกำลังมีสติไม่เต็มที่ หญิงสาวพยายามจะยกมือขึ้นผลักดันบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้เธอเสียดเสียวที่กลางกายสาว แต่ดูเหมือนแรงจะน้อยนิดยิ่งนัก ขาที่ทำท่าจะยกหนีให้พ้นจากความเสียวซ่านแทบไม่ขยับเลยด้วยซ้ำ และเหมือนเธอจะยิ่งทรมานมากขึ้นเรื่อยๆ ด้วยความเสียวซ่านที่ลุกลามไปทั่วกายจนขนลุกชันไปทั่วทุกอณูเนื้อ

รติภัทรรู้ดีว่าไม่ควรหักหาญน้ำใจ แต่เพราะความต้องการอยากครอบครองเป็นเจ้าของและประทับตราความปรารถนาไว้กับเธอ เขาจึงปัดความรู้สึกนั้นทิ้งไป อย่างไรเสียเขาไม่มีวันปล่อยเธอไปตลอดชีวิต

“อื้อ สะ... เสียว”

เสียงหวานที่เปล่งออกมาของคนที่กำลังจะได้สติทำให้รติภัทรชะงัก เขามองร่างหอมหวานด้วยดวงตาที่เปล่งประกายถึงความต้องการร้อนแรง ก่อนที่จะลุกไปปิดไฟในห้องจนมืดมิด ชายหนุ่มปรับสายตาให้ชินกับความมืด เดินไปยังเตียงกว้าง ทอดสายตาคู่คมมองกายแสนหวานผ่านความมืดมิดไปยังร่างที่เขาติดใจจนไม่อาจถอนตัวได้

เตียงกว้างไหวยวบเมื่อร่างสูงนั่งลง พิรวดีค่อยๆ ปรือตาขึ้นมองโดยรอบ เธอกะพริบตาปริบๆ ให้สายตาคุ้นชิน สมองหนักอึ้งกำลังประมวลสิ่งต่างๆ ด้วยความเบลอ

นี่เธออยู่ที่ไหนกัน?

หญิงสาวทบทวนเรื่องราวอีกครั้งด้วยความปวดหัว เธอกำลังนั่งทานอาหารกับเสี่ยสรชัย เธอต้องเอาเอกสารบางอย่างที่มารดาฝากมาให้อีกฝ่าย เขาจองห้องอาหารที่เหมาไว้ทั้งหมดจึงมีเธอกับเขาทานกันแค่สองคน และหลังจากนั้นเธอก็ไม่รับรู้อะไรอีกเลย

หรือว่า!!!

พิรวดีสะดุ้งเฮือก แต่ก่อนที่เธอจะลุกหนี ร่างสูงของคนที่มองเธออยู่ก่อนแล้วในความมืดรีบตะครุบร่างบางเอาไว้ทันที หญิงสาวยิ่งตกใจเข้าไปใหญ่เมื่อสัมผัสได้ว่าเสื้อผ้าที่สวมใส่กำลังหลุดลุ่ยจนน่าใจหาย

“อื้อ...”

พิรวดีดิ้นรนให้รอดพ้นจากชายหนุ่มที่ทาบทับเธออยู่ เขาเอามือปิดปากเธอเอาไว้ หญิงสาวเบิ่งตากว้างตกใจสุดขีด

หรือเขาคือเสี่ยสรชัย!!!

ยิ่งคิดว่าเป็นเสี่ยใหญ่ที่พยายามลวนลามเธอตลอดเวลา ยิ่งทำให้พิรวดีดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง คนที่กำลังคุกคามเธอไม่ส่งเสียงข่มขู่เธอแม้แต่น้อย กลับกระชากบราเซียร์ของเธอออกแล้วมัดมือเอาไว้ กดมืดเธอเหนือศีรษะ ร่างสูงใหญ่แนบชิดลงมาจนเธอคิดว่าร่างจะจมหายลงไปในที่นอนกว้าง

แสงโคมไฟจากหัวเตียงทำให้พิรวดีมองหน้าชายหนุ่มชัดขึ้น เขาไม่มีเวลาให้เธอปฏิเสธอะไรทั้งสิ้น ริมฝีปากกระด้างกดจุมพิตลงมาอย่างเร่าร้อน พิรวดีกลัวจับใจ นี่เธอกำลังถูกอีกฝ่ายรังแกโดยที่ไม่มีทางสู้เช่นนั้นเหรอ น้ำตาเม็ดใสไหลรินจากดวงตากลมหวานอย่างหักห้ามใจไม่อยู่