บทที่6.สาวน้อยนิรนาม

1534 คำ

“อ๊ะ!!!...” เสียงครางแผ่วๆ ปะปนกับเสียงหอบหายใจ กลิ่นเหงื่อไคลลอยฟุ้งตลบอบอวล แสงสายรุ้งสีสดแสบตา ทอดสะพานลงมาจากฟากฟ้ารอรับการขึ้นไปเยี่ยมชมของคู่หนุ่มสาว ที่กำลังพยายามตะเกียกตะกายค้นหาทางขึ้นไป กุมาริกากรีดร้องเสียงแหลมเมื่อมวลความร้อนในกายแตกปะทุ เธอเกร็งตัวเกาะกอดร่างหนาหนักจนแน่นแอ่นเรือนกายแนบชิดอกกว้าง เมื่อความกระสันซ่านซัดใส่เกินกว่าจะทน สเตฟานโหมกำลังเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัว ส่งลำตัวโอฬารตอกอัดสุดแรงที่มี กระโดดเกาะบันไดสีรุ้งตามติดกุมาริกาขึ้นไปเยี่ยมชมวิมานชั้นฟ้า ปล่อยสายธารชีวิตสีขาวขุ่นเต็มสัดส่วนความเป็นหญิงจนเจิ่งนองทะลักทะลาย ชายหนุ่มเอนลำตัวแนบอกอวบอิ่ม พริ้มเปลือกตาหลับลงอย่างอ่อนแรง ร่างกายแข็งแรงอ่อนยวบ เอนซบลำตัวกุมาริกาไว้ทั้งตัว สาวน้อยดันกายใหญ่หนาหนักที่ทาบทับไว้แรงๆ หลังลมหายใจชายหนุ่มสม่ำเสมอหลับสนิทไร้สติรับรู้ เรือนกายสาวเจ็บร้าว ปวดเนื้อปวดตัวเหมือนกระดูกในร่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม