Chapter 20

1344 คำ
หลังจากที่เปลี่ยนชุดเสร็จลูกปลาก็เดินออกมาจากห้องลองชุด เธอวางชุดลงก่อนจะยิ้มให้ทุกคน "เปลี่ยนชุดเสร็จแล้วค่ะ" "นี่ของหนูนะลูก แม่เลือกไซส์หนูมาทั้งหมด ส่วนแบบภานุเขาเลือกเอง ไปลองที่บ้านเองแล้วกัน ตัวไหนใส่ไม่ได้ค่อยมาเปลี่ยน" ลูกปลารับถุงจากมือของคุณหญิงหลายถุงก่อนจะเปิดดูพร้อมกับทำตาโต มันเยอะมากจนลายตาไปหมด "ทำไมเยอะขนาดนี้คะ" "ก็ตาภานุเขาเลือกไม่ได้ เลยให้พนักงานเอามาทุกชุดที่เป็นคอลเลคชั่นใหม่" ลูกปลามองภานุก่อนจะยกมือไหว้ขอบคุณเขา "ขอบคุณค่ะที่ซื้อชุดให้ลูกปลา" ภานุเดินมาช่วยลูกปลาถือถุงทั้งหมดก่อนจะส่งไปให้ผู้ช่วยของเขาถือไว้ "คุณเชช่วยเอาของไปเก็บให้ผมที่รถหน่อย แล้วมาหาผมที่ร้านบิงชูชั้นบน" "รับทราบครับ" เชรับถุงไปไว้ในมือก่อนจะเดินออกไปจากตรงนั้น ภานุหันหน้ามาหาผู้เป็นแม่ก่อนจะขออนุญาตพาลูกปลาไปทานของหวาน "ผมจะพาลูกปลาไปทานไอศครีมชั้นบน ไปด้วยกันมั้ยครับคุณแม่" "ไม่เอาจ๊ะแม่จะไปเอาของที่สั่งไว้อยู่ หนูลูกปลาจะไปทานไอศครีมกับพี่เขาเหรอลูก" "ค่ะคุณแม่" ลูกปลายิ้มกว้างออกมา คุณหญิงลูบผมเด็กสาวก่อนจะหันไปมองหน้าลูกชายอย่างคาดโทษ "ดูแลน้องให้ดีด้วยนะ ห้ามทิ้งน้องไว้คนเดียว ถ้าแม่รู้จะจัดการเรา" "ผมรู้น่า แม่รีบไปธุระเถอะครับ เดี๋ยวผมดูแลลูกรักของแม่ให้เป็นอย่างดี" เขาเอ่ยเพียงแค่นั้นก่อนจะโอบเอวลูกปลาไว้ คุณแม่ถือกระเป๋าขึ้นมาก่อนจะเดินออกไปจากตรงนั้น ภานุเปลี่ยนมากุมมือหญิงสาวก่อนจะพาเดินเข้าไปในร้านเครื่องเพชรที่อยู่ตรงข้ามร้านเสื้อผ้า "สวัสดีค่ะคุณภานุ มีอะไรให้ช่วยแนะนำมั้ยคะ" เขาพาลูกปลาเดินตรงไปยังตู้สร้อยคอก่อนจะชี้ไปยังสร้อยทองคำขาวราคาหลักแสนพร้อมจี้รูปปลา "ขอดูเส้นนั้นหน่อยครับ" "นี่ค่ะ ตัวนี้เพิ่งมาใหม่ค่ะ เป็นทองคำขาวตัวจี้รูปปลาประดับด้วยเพชรทั้งตัวค่ะ" "สวยมั้ย" เขาเอ่ยถามลูกปลาที่ยืนมองอยู่ เธอพยักหน้าอย่างใสซื่อ สวยก็ว่าสวยไม่มีโกหก "สวยค่ะ คุณภานุจะซื้อเหรอคะ ลูกปลาว่ามันแพงจัง" เธอยิ้มแห้งมองราคาแล้วใจอ่อนยวบเลย สร้อยอะไรแพงหูฉี่ขนาดนี้ เงินเป็นแสนซื้อทองยังมีประโยชน์กว่าอีก ภานุอมยิ้มก่อนจะลองสวมให้หญิงสาว ลูกปลาตาโตอย่างตกใจแต่ไม่กล้าขยับตัวกลัวว่าจะทำสร้อยเขาหล่นลงพื้น "ทำอะไรคะเนี่ย" "สวยนะเนี้ยเส้นนี้" เขาจับลูกปลามองตัวเองผ่านกระจก เธอมองแล้วยิ้มออกมามันเรียบหรูมีดีไซน์แหละ ใส่กับชุดไหนก็ได้ "สวยค่ะ ถอดให้ลูกปลาเลยเดี๋ยวของเค้าเป็นรอยหมด" เธอเขย่าแขนชายหนุ่มให้แกะสร้อยออก ภานุไม่สนใจหยิบบัตรส่งไปให้พนักงานพร้อมกับบัตรสมาชิกของร้าน "เอาเส้นนี้แหละ ใส่ไปเลยนะ" เขาบอกพนักงานก่อนจะหันมามองหญิงสาวตรงหน้า ลูกปลารู้แล้วว่าตอนนี้ชายหนุ่มซื้อสร้อยให้ใคร ทำไมสองแม่ลูกถึงใช้เงินเก่งขนาดนี้เนี่ยแถมนิสัยเหมือนกันเป๊ะเลย "ซื้อให้ลูกปลาเหรอคะ" "อืม ใส่เครื่องประดับบ้างสิ เธอไม่แต่งหน้าแต่งตัวเลยแต่อย่างน้อยบำรุงตัวเองบ้าง เดี๋ยวให้ร้านเอาครีมบำรุงไปส่งให้ที่บ้าน แล้วก็เพิ่มน้ำหนักบ้างผอมไปมันไม่พอดีมือเลย" ลูกปลาตาโตก่อนจะเอามือปิดหน้าอกตัวเองไว้แน่น ไม่พอดีมือหมายความว่ายังไงเขากำลังลามกกับเธออยู่ใช่มั้ย "ปิดทำไม อย่างกับมีเยอะงั้นแหละ" เขาส่ายหน้าขำๆก่อนจะรับบัตรคืนมาแล้วถือถุงกล่องเปล่ากับใบรับประกันติดมือมาด้วย ส่วนมือที่ว่างก็กุมมือหญิงสาวเดินตามมาชั้นบน เขาจะพาเธอไปทานไอศครีมต่อ "ลูกปลาไม่คุยกับคุณภานุแล้ว" หญิงสาวเอ่ยติดงอนชายหนุ่มยิ้มออกมาก่อนจะจับเธอนั่งลงที่ร้านไอศครีมพร้อมกับรับเมนูจากพนักงาน "ไม่ต้องมางอนเลย จะกินอะไรก็เลือกสิ" ลูกปลามองเมนูตรงหน้าก่อนจะร้องว้าวออกมา ไม่เคยทานบิงชูในห้างเลยมากสุดก็ร้านข้างนอก แต่ในห้างราคาแพงเวอร์แต่ความน่ากินคือเยอะมาก "ลูกปลาอยากกินอันนี้ค่ะ ว่าแต่คุณภานุชอบทานมั้ยคะ ถ้าไม่ชอบลูกปลาจะได้ไม่สั่ง" หญิงสาวกังวลว่าเขาจะไม่ชอบ เพราะถ้าเธอสั่งมาทานคนเดียวมันต้องน่าเกลียดแน่นอน เขาหมุนผมหญิงสาวเล่นไปพลางๆก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงเรียบ "ทานได้ทุกอย่าง ชอบอันไหนก็สั่งเลย" "งั้นลูกปลาสั่งอันนี้นะคะ" "อืม สั่งสิ" ลูกปลาชี้ให้พนักงานดูก่อนจะส่งเมนูคืนให้ เธอทานได้ไม่เยอะแล้วมันเหมือนชินกับการทานทุกอย่างได้นิดเดียวเท่านั้น "สั่งเพิ่มสิอย่างเดียวพอเหรอ" "พอแล้วค่ะ แค่นี้ลูกปลาทานไม่หมดหรอก แต่ถ้าคุณภานุทานไม่อิ่มเดี๋ยวเราค่อยสั่งใหม่ค่ะ" ภานุไม่ว่าอะไรเขาตามใจเธออยู่แล้ว เสียงข้อความโทรศัพท์ของเขาดังขึ้น เป็นข้อความจากพลอยที่ส่งกลับมาหลังจากที่เขาทักไปเมื่อเช้า 'ขอโทษนะภานุมีเรื่องด่วนมากมั้ย พลอยงานเยอะมากไม่มีเวลาว่างเลย อีกอย่างตอนพลอยว่างภานุก็นอนหลับไปแล้ว เอาเป็นว่าค่อยหาเวลาคุยกันนะคะ' เขากดส่งข้อความกลับไป จริงๆมันก็ไม่ได้ด่วนอะไรมากหรอก ก็แค่จะคุยเรื่องระหว่างเขากับเธอเท่านั้น เขาไม่อยากมีพลอยในขณะที่มีลูกปลาด้วย อย่างน้อยตอนนี้เขาจะให้เกียรติลูกปลาโดยการตัดความสัมพันธ์กับพลอยก่อน 'ไม่มีอะไรด่วนหรอก ไว้ค่อยคุยก็ได้ผมไม่รีบ' "คุณภานุทานก่อนสิคะ ลูกปลาเป็นเด็กทานก่อนผู้ใหญ่ไม่ดี" เธอเอ่ยอย่างใสซื่อก่อนจะใช้ช้อนตักบิงชูในชามป้อนเขาถึงปาก ภานุอ้าปากงับก่อนจะเก็บโทรศัพท์ไว้ที่เดิม "อร่อยมั้ยคะ" "อืม อร่อยดี เราก็กินสิ" "ค่ะ" ลูกปลาตักบิงชูใส่ปากตัวเองก่อนจะร้องว้าวออกมาอย่างอารมณ์ดี อร่อยมากเลยไม่แปลกใจที่แพงกว่าร้านข้างนอก แต่ถ้าให้มาทานคนเดียวไม่มาหรอกนะ ราคาชามละ250ขึ้นไป ถือว่าแพงมากจริงๆสำหรับเธอ "อร่อยจังเลย" "อร่อยก็กินเยอะๆ เดี๋ยวต้องไปตรวจอีกสาขา แล้วใส่รองเท้าอะไรมาเดินไหวมั้ยเนี้ย" ภานุก้มมองเท้าของลูกปลา เธอใส่รองเท้าแฟชั่นของผู้หญิงมาซึ่งมันจะไม่สะดวกเท่ารองเท้าผ้าใบ เดินตรวจห้างกับเขามันอาจจะทำให้เธอปวดเท้าได้ "น่าจะไหวนะคะ" "เดี๋ยวกินเสร็จไปซื้อรองเท้าผ้าใบใส่ จะได้เดินสะดวกไม่ปวดเท้าด้วย" "ซื้ออีกแล้ว" ลูกปลาบ่นงึมงัมคนเดียวไม่กล้าพูดดังมากนักเดี๋ยวจะโดนเขาดุอีก ภานุที่ได้ยินก็ไม่ว่าอะไรเขาเข้าใจว่าหญิงสาวยังไม่ค่อยชิน ยิ่งถ้าจะเป็นภรรยาของเขาในอนาคตแล้วล่ะก็เธอยังต้องเรียนรู้อีกเยอะ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม