“เธอเป็นอะไร?”
“งูค่ะ ตรงนั้น!!” ปลายนิ้วสั่นระริกชี้ไปยังทิศที่ลูกสุนัขตัวเล็กๆ กำลังรุมเห่าเสียงขรม
ชายหนุ่มมองตรงไป มือแข็งแรงวางบนบ่าบอบบางก่อนจะตบลงไปเบาๆ
ชายหนุ่มกวาดตามองหาอุปกรณ์ช่วย เขาจับจ้องมองตรงทิศนั้นไม่วางตา งูตัวนั้นมันชูคอขึ้นสูง และกำลังแผ่แม่เบี้ย ชายหนุ่มใจหายวูบ เขากลัวลูกสุนัขเป็นอันตราย เขาคว้าเศษไม้ท่อนขนาดเหมาะมือ ขว้างไปยังแผงคอที่ยกสูงของงูร้าย ด้วยความแรง!!
ปึก!! เสียงท่อนไม้กระทบกับแผงคองู ดังลั่น!! มันลดตัวลงและเลื้อยหายไปในเงาไม้รกครึ้ม...
“ไปลูก!!” อัญชันวิ่งเข้าไปช้อนอุ้มลูกสุนัข เธอรวบกอดพวกมันทั้งหมดและรีบออกวิ่ง เพื่อจะหนีไปจากสถานการณ์สุ่มเสี่ยง
“มาผมช่วย” ลูเซียวิ่งตามเขายื่นมือเข้าไปช่วยอุ้มลูกสุนัขโดยการแบ่งมา2 ตัว และรีบวิ่งตรงไปยังบ้านของหญิงสาว
“พูว์!!” อัญชันเป่าปาก เธอหอบจนตัวโยน ทั้งเหนื่อย ตื่นเต้นและกลัว!!
เธอหย่อนลูเซียนลงบนพื้น และล
