“นี่เหลือเวลาไม่นานแล้วนะอาเหมยจะทันเหรอลูก” แม่ตู้ไม่สบายใจอีกทั้งเธอจะไม่ได้เตรียมหรือซื้ออะไรไปเป็นของขวัญให้กับบ้านว่าที่ลูกสะใภ้เลย “นี่ใครคะแม่ นี่อาเหมยสุดสวยไม่มีอะไรที่ฉันทำไม่ได้ อีกทั้งอย่าลืมสิว่าตอนนี้ฉันกับพี่ใหญ่และพี่รองทำการค้าอะไรเพิ่มเติมเข้ามา ของขวัญเล็กน้อยแบบนี้ไม่ใช่ปัญหาสำหรับฉัน แต่พี่ซือถงบอกหน่อยได้ไหมว่าบ้านพี่อยู่กันกี่คน ฉันจะเตรียมของขวัญได้ครบตามจำนวน” ตู้เซียงเหมยไม่หวั่นเรื่องของขวัญพบหน้า นายพลก็นายพลเถอะเจออาเหมยคนนี้เข้าไปแล้วจะรู้ว่าบ้านตู้กับท่านไม่ด้อยไปกว่ากัน เพียงแค่ยังไม่ถึงเวลาเท่านั้นเอง “ที่บ้านพี่มีพ่อ พี่ใหญ่และพี่สะใภ้แล้วก็หวงจื่อหลานชาย ส่วนคนอื่นขอไม่นับนะ ส่วนแม่น่าจะกลับมาจากประเทศเย็นนี้หรือไม่ก็พรุ่งนี้เช้า” กว้านซือถงบอกจำนวนคนในบ้านโดยไม่เอ่ยถึงแม่เลี้ยงและหลานทั้งสองคนของนาง ตู้เซียงเหมยและบ้านตู้ไม่ใช่คนโง่เมื่อเห็นสีหน้าของห