วันนี้ตู้เซียงเหมยมาที่ร้านดั่งเช่นปกติ แต่สิ่งที่ไม่ปกติคือมีคนมาโวยวายที่ร้านเครื่องสำอาง หาว่าสินค้าของที่ร้านไม่ได้มาตรฐาน แม้ว่าจะเตรียมตัวมาก่อนหน้านี้แล้วตั้งแต่มีสินค้าลอกเลียนแบบเกิดขึ้น แต่ไม่คิดว่าคุณหนูก้วนจะเล่นงานเธอด้วยวิธีนี้
“คุณมั่นใจได้ยังไงว่าสินค้าที่คุณใช้เป็นของที่ร้านฉัน” ตู้เซียงเหมยยังคงสงบนิ่งและถามกลับไป
“ถ้าไม่ใช่ร้านของเธอจะเป็นร้านไหนได้ ฉันมาซื้อที่ร้านนี้เองกับมือ” หญิงชาวบ้านที่มาโวยวายยังคงเถียงกลับ
“ฉันไม่ได้ดูถูกคุณนะคะ แต่การที่คุณสามารถซื้อสบู่ก้อนละสามหยวนและสามารถซื้อครีมทาผิวกระปุกละเจ็ดหยวนได้คุณต้องมีรายได้เดือนละเท่าไร แต่ถ้าคุณยังยืนยันว่าสินค้าที่คุณซื้อเป็นของร้านฉัน ฉันยินดีที่จะรับผิดชอบทั้งค่ารักษาและชดใช้เงินให้อีกจำนวนหนึ่ง แต่ถ้าไม่ใช่สินค้าร้านของฉัน ฉันต้องขออนุญาตแจ้งความกับเจ้าหน้าที่ตำรวจนะคะ เพราะการที่ใส่ร้ายในสินค้าร้านของฉัน
