ตู้เซียงเหมยเดินยิ้มเข้ามาทักทายนายพลกว้านและผู้พันกว้าน รวมถึงทุกคนที่ยืนอยู่ หลายคนมองตามไม่วางตาเพราะไม่รู้จักทั้งสี่คนและไม่เคยเห็นตามงานสังคมใด ๆ แต่ที่คนสงสัยคือไปรู้จักกับกลุ่มของตระกูลกว้านได้อย่างไร คนที่เคยไปงานหมั้นของลูกสาวคนเล็กของ ท่านนายพลกว้านทำให้พอคุ้นหน้าคุ้นตาของทั้งสี่คน
“เซียงเหมยมาแล้ว” กว้านซือถงยิ้มอย่างดีใจเพราะเธอและพี่สะใภ้อย่างหลันจิงเบื่องานแบบนี้
“มาแล้ว มีคนบางคนไม่อยากให้ฉันออกมาจากบ้าน พี่หลันจิงโดนด้วยหรือเปล่า” ตู้เซียงเหมยเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม
“แทบจะไม่ได้ออกจากห้องเลยล่ะ” หลันจิงยิ้มอย่างอาย ๆ ก่อนจะตอบ
“แต่วันนี้เซียงเหมยสวยมากเลยนะ เหมาะแล้วที่ผู้พันเหวินไม่อยากให้มาด้วย”
“โธ่…พี่หลันจิง ฉันไม่สวยคนเดียวหรอก พี่กับพี่ซือถงสวยเหมือนกัน ดูจากที่มองคงมีคุณนายทั้งหลายต่างจับจ้องชุดที่พวกเราใส่แน่เลย ฉันจะออกแบบให้เองเตรียมรับเงินเถอะพี่ซือถง พี่ห
