บทที่ 2
1376 คำ
“ลูกไงคะ ลิตาไม่อยากให้แกต้องขาดพ่อหรือขาดแม่” ต่อจากนี้เธอจะยึดผลประโยชน์ของลูกเป็นหลักและจะไม่ใช้อารมณ์ตัดสินปัญหาอีกแล้ว
“แล้วทำไมไม่พาลูกมาหาผมตั้งแต่แรก ทำไมต้องปิดบังกันด้วย” มันไม่ยุติธรรมเลยเพราะเธอมีโอกาสนอนกอดลูกสาวที่เป็นดั่งดวงใจทุกวันต่างจากเขาที่ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา
“ลิตา...”
“…”
“ลิตามีความจำเป็นค่ะ”
“ความจำเป็นที่ว่าคืออะไรครับ” เขายังนึกไม่ออกเลยว่าความจำเป็นที่ว่าของเธอคืออะไร
“ลิตายังบอกพี่ตอนนี้ไม่ได้ค่ะ”
“หึ เพราะความจริงไม่มีเหตุผลน่ะสิ”
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ”
“แล้วมันอย่างไหนล่ะ” ชายหนุ่มสาวเท้าเข้ามาหาหญิงสาวอย่างรวดเร็วเธอถอยหลังจนชิดกับกำแพง
“อะ เอ่อ...” หญิงสาวอ้ำอึ้งเมื่อเขาอยู่ห่างเพียงแค่คืบมือเดียวเท่านั้น ลมหายใจอุ่นร้อนที่เป่ารดอยู่เหนือจมูกทำให้หัวใจของเธอสั่นไหว
“บอกมาสิครับ” เขาเชยคางเธอขึ้นมาสบตา กลิ่นหอมอ่อนๆจากกายสาวทำให้เขามึนงงสับสนไปชั่วขณะเวลาที่ได้จ้องมองเธอแบบนี้ก็เหมือนว่าเขาจะตกหลุมรักคนใจร้ายอีกครั้ง ช่วงที่เธอหายไปใจเขาไม่เคยเต้นระรัวกับผู้หญิงคนไหนที่เขาพยายามพาเธอพวกนั้นเข้ามาแทนที่จนเขาต้องยอมแพ้เลิกล้มจะหาใครมาแทนที่เธอ แต่พอเขามีโอกาสใกล้ชิดกับเธออีกครั้งใจของเขากลับเต้นระรัวอย่างคนใจง่าย
“คุณแม่ คุณพ่อทำอะไรคุณแม่คะ” สาวน้อยถามชายหนุ่มเสียงใส เขาจำต้องผละห่างจากหญิงสาวอัตโนมัติ
“พ่อไม่ได้ทำอะไรเลยครับ ไปเล่นกับอาพระพายสนุกไหมครับ” เขาถามสาวน้อยออกไปยิ้มๆเพื่อเปลี่ยนหัวข้อสนทนา
“สนุกมากค่ะ อาพระพายน่ารักแถมยังใจดีมากๆเลย”
“ชอบห้องอาพระพายไหมครับ”
“ชอบค่ะห้องอาพระพายสวยม๊ากมาก มีหนังสือมีตุ๊กตาเต็มเลยค่ะ” น้องลินีบรรยายห้องของคุณอาคนสวยให้คนเป็นพ่อฟัง
“แล้วห้องนอนหนูไม่สวยหรอครับ”
“หนูนอนกับคุณแม่ค่ะ”
“แกยังไม่มีห้องนอนส่วนตัวค่ะ หลังจากนี้ลิตาจะย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่กับลูกค่ะ”
“จริงหรอคะเยี่ยมไปเลยค่ะ” สาวน้อยดีอกดีใจที่จะได้ย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่
“ถามเจ้าของบ้านหรือยังครับ”
“ใครเป็นเจ้าของบ้านคะ”
“อะ เอ่อ...” ชายหนุ่มได้แต่อ้ำอึ้งแล้วก็ต้องตอบไปตามความจริง
“พ่อเองครับ”
“คุณพ่อไม่อยากให้หนูกับแม่มาอยู่ที่นี่หรอคะ” สาวน้อยถามออกไปแววตาเศร้าสร้อย เขาอยากจะตีปากตัวเองจริงๆที่บอกออกไปอย่างนั้น แค่ลูกทำหน้าเศร้าเขาก็รู้สึกว่าตัวเองทำผิดมหันต์
“อยากสิครับ ไปเลือกห้องเลยดีไหมครับพ่อจะได้ให้ช่างมาตกแต่งห้องใหม่เพื่อหนูโดยเฉพาะเลย เอาให้สวยกว่าห้องอาพระพายอีกดีไหมครับ”
“จริงหรอคะ” สาวน้อยถามกลับตาโต
“จริงสิครับ หนูชอบแบบไหนก็บอกพ่อได้เลยนะครับ”
“คุณพ่อใจดีเหมือนคุณปู่เลยค่า” ชายหนุ่มมองหน้าหญิงสาวนิ่งๆ เธอเลยบอกเขาออกไปว่า
“แกมีโอกาสได้เจอคุณพ่อของพี่คีรีบ่อยๆค่ะ ท่านมักจะซื้อของเล่นแล้วก็ขนมของโปรดมาฝากน้องลินีบ่อยๆ แกเลยมองว่าคุณปู่ของแกใจดีมากอยากได้อะไรท่านก็ซื้อให้หมด ลิตาพยายามห้ามท่านแล้วนะคะแต่ท่านก็ยินดีจะซื้อให้หลาน”
“ก็ยังดี อย่างน้อยในความทรงจำของลูกก็ยังมีคุณปู่อยู่บ้าง ส่วนเรื่องห้ามซื้อของน่ะอย่าห้ามเลยเพราะถึงแม้จะซื้อผมกับคุณพ่อก็ไม่เดือดร้อนอยู่แล้ว” เขาตอบกลับน้ำเสียงราบเรียบ ในใจคิดว่าคนเป็นพ่อก็ใจร้ายเหมือนกันนะแทนที่ท่านจะบอกเรื่องลูกสาวของเขาให้เขารับรู้ตั้งแต่แรกแต่ท่านก็เลือกที่จะปิดเงียบจนกระทั่งลมหายใจสุดท้าย
“ค่ะ ลิตาก็คิดแบบนั้น ลินีค่อนข้างสนิทกับคุณปู่ของแกมาก” นอกจากเธอที่เป็นแม่แล้วก็มีคุณปู่นี่แหละที่สาวน้อยรักจนหมดหัวใจ
“วันนี้ลูกสาวของพ่อนอนห้องนี้ก่อนได้ไหมครับ”
“ได้ค่ะ คุณพ่อนอนด้วยกันไหมคะ”
“คุณพ่อเขามีงานหนูนอนกับแม่สองคนก่อนนะคะ” ผลิตารีบชิงตอบทั้งที่เขายังไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธ เขาก็อยากจะนอนกอดลูกเหมือนกันนี่แต่เธอก็ปัดโอกาสของเขาตกไป
“ก็ได้ค่ะ” สาวน้อยพยักหน้าเข้าใจ หลังจากที่แยกย้ายกันแล้วเขาก็มานอนคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นในวันนี้ วันนี้มีเรื่องเกิดขึ้นมากมาย เขาเกิดความรู้สึกในใจหลากหลายทั้งดีใจทั้งโล่งใจและแปลกใจอยู่ไม่น้อยกับการปรากฏตัวของหญิงสาวในรอบห้าปี แววตาและท่าทางของเธอเปลี่ยนไปมาก เมื่อก่อนเดิมทีเธอก็เป็นคนใจเย็นแต่หลังๆมากลายเป็นคนอารมณ์ร้อนเอาแต่ใจตัวเองจนเขาไม่อยากจะอยู่ใกล้เพราะเธอชอบหาเรื่องหยิบยกเรื่องเล็กๆน้อยๆมาทะเลาะกันได้ตลอด เขาอยากรู้ว่าตั้งแต่ที่เลิกรากันไปเธอมีแฟนใหม่อยากที่เคยบอกกับเขาหรือเปล่า เขาจะหาคำตอบได้อย่างไงนะ
เช้าวันต่อมาน้องลีนีตื่นแต่เช้าด้วยความตื่นเต้นที่ได้อยู่บ้านหลังใหญ่ของผู้เป็นพ่อ สาวน้อยปลุกคนเป็นแม่เสียงดัง ผลิตาค่อยๆขยับตัวบิดขี้เกียจช้าๆแต่ยังไม่ยอมลืมตาเพราะรู้สึกผ่อนคลายมากที่ได้นอนบนเตียงนุ่มๆ
“ตื่นเร็วค่ะคุณแม่ คุณแม่ตื่นได้แล้วนะคะ” สาวน้อยพยายามออดอ้อนแต่คนเป็นแม่ก็ยังไม่ยอมตื่น
“อื่อ” หญิงสาวยังไม่ยอมลืมตา สาวน้อยจึงแอบเดินไปเปิดประตูบานใหญ่ พอประตูแง้มออกสาวน้อยก็ยิ้มเต็มใบหน้าเพราะคนเป็นพ่อมาหาแต่เช้า เขาตั้งใจมาชวนลูกสาวออกไปเดินเล่นที่สนามหญ้าจึงมายืนรอที่หน้าห้องของลูกสาว
“ชู่ว์ อย่าเพิ่งเสียงดังลูก”
“ค่ะๆ”
“คุณแม่ของหนูละคะ”
“คุณแม่ยังไม่ตื่นค่ะ” สาวน้อยไม่พูดเปล่าแต่เปิดประตูให้กว้างขึ้นทำให้เขาเห็นคนที่นอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงชัดเจน หญิงสาวสวมชุดชั้นในลายลูกไม้สีดำกับกางเกงขายาวดูเซ็กซี่มากจนเขาแอบกลืนน้ำลาย นี่เขาหวั่นไหวให้เธออีกแล้วสินะ
“ไปเดินเล่นกันไหมครับ”
“คุณแม่ละคะ”
“หนูอยากไปพร้อมคุณแม่หรอครับ”
“ค่ะ”
“งั้นเดี๋ยวรอไปพร้อมคุณแม่ก็ได้ครับ”
“โอเคค่ะ”
“ลินีลูก ลินีไปไหนแล้วคะ” ชายหนุ่มหลบอยู่หลังประตูเมื่อได้ยินเสียงของหญิงสาว เธอมองไปรอบๆห้องไม่เห็นลูกสาวจึงร้องเรียกหา
“ไปหาคุณแม่แล้วอย่าเพิ่งบอกว่าคุณพ่อมานะครับ”
“ได้ค่ะ” สาวน้อยปิดประตูให้สนิทแล้วก็วิ่งกลับไปหาคนเป็นแม่ทันที ผลิตาโอบกอดลูกน้อยเอาไว้อัตโนมัติ
“ไปไหนมาคะ”
“ไปเปิดประตูมาค่ะแต่ประตูบานใหญ่มากเลยหนูเปิดไม่ไหว” สาวน้อยบอกออกไปน้ำเสียงออดอ้อนจนคนเป็นแม่เชื่อสนิทใจ
“เดี๋ยวแม่จะสอนเปิดนะคะตอนนี้มันอาจจะล็อคอยู่ หนูอยากไปไหนคะ”
“อยากไปเดินเล่นค่ะ” หล่อนลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวให้ลูกสาวจากนั้นก็ให้สาวน้อยนั่งรอบนเตียงเพราะเธอก็จะทำธุระส่วนตัวของตัวเองเช่นกันด้านชายหนุ่มรีบหมุนตัวเดินกลับห้องนอนของตัวเองเช่นกัน เขารู้สึกว่าเช้านี้สดชื่นกว่าทุกวันเพราะมีลูกสาวตัวน้อยกับใครบางคนเดินวนเวียนอยู่ในบ้าน
- ผู้เขียน
