บทที่ 14 ของขวัญ

1147 คำ

“ฮ่าๆ” ประโยคของสาวน้อยทำให้เธอและเขาหัวเราะออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ในที่สุดก็ต้องนอนอัดกันอยู่บนเตียงสามคน น้องลินีกุมมือพ่อและแม่คนละข้างจากนั้นก็เอามือมาชิดทำให้เหมือนเขาและเธอนอนจับมือกัน ไม่นานสาวน้อยและผู้เป็นแม่ก็หลับสนิทไปด้วยความเหนื่อยล้า คีรีภัทรนอนมองสองสาวต่างวัยยิ้มๆ เขารู้สึกขอบคุณที่หญิงสาวเลือกที่จะเก็บลูกสาวตัวน้อยเอาไว้แม้ว่าสถานการณ์ในตอนนั้นของเธอจะไม่ค่อยดีเท่าไรนักแต่เธอก็ยังกล้าที่จะก้าวต่อไปข้างหน้าอย่างมั่นคงเพื่อที่จะเป็นหลักยึดให้กับคนในอ้อมแขน “ต่อไปนี้พี่จะดูแลลิตากับลูกเอง พี่ขอโทษสำหรับเรื่องในอดีตที่ผ่านมานะครับ” เขาบอกออกไปน้ำเสียงแผ่วเบาจากนั้นก็ก้มลงไปหอมแก้มสาวน้อยรวมไปถึงคนเป็นแม่ด้วย ถ้าเธอรู้ว่าเขาแอบขโมยหอมแก้มเธอเขาของจะโดนว่าจนหูชาแน่ๆ เขารู้แล้วว่าเขาไม่เคยลบเธอออกจากหัวใจได้เลยและอีกหนึ่งเหตุผลที่เขาไม่เคยเปิดใจให้ใครก็ก็คงเป็นเพราะมีแต่ผลิตาที่คร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม