ควีน
ฉันรู้สึกเย็นๆตามตัว ก่อนจะลืมตาขึ้นมาด้วยความยากลำบาก แค่ขยับก็เหมือนกับร่างกายจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆเลยด้วยซ้ำ
“ป้า” ฉันเรียกป้าสำลีที่กำลังเช็ดตัวให้ฉันอยู่
“เป็นยังไง รู้สึกดีขึ้นบ้างไหม” ป้าสำลีถามออกมา
“.....” ฉันไม่ได้ตอบอะไรกลับไป นอกจากหลับตาลงอีกครั้ง ฉันจะเอาความรู้สึกดีที่ไหนมา เพราะเมื่อคืนพวกเขาสองพี่น้องทำกับฉันเหมือนกับฉันไม่มีชีวิตเลยด้วยซ้ำ ถึงแม้ว่าคนน้องของเขาจะยอมหยุดให้ฉันในรอบที่สองเพราะเขาบอกว่าเห็นใจในครั้งแรกของฉัน แต่ว่าแต่รอบสองของเขา ก็กินเวลาจนฉันทนไม่ไหวแล้วสลบไปก่อน
“ลุกมากินข้าวก่อนนะ ร่างกายหนูอ่อนเพลียมาก กินข้าวกินยาก่อนแล้วค่อยนอนต่อ” ป้าสำลีพูดพร้อมกับช่วยพยุงฉันให้ลุกขึ้นนั่ง ฉันก็ให้ความร่วมมือกับป้าแกเพราะฉันก็อยากหายเหมือนกัน
ฉันลืมตาขึ้นอีกครั้งก่อนจะนั่งกินข้าวต้มที่ป้าสำลียื่นมาให้ ซึ่งตอนนี้ฉันยังอยู่ที่ห้องเดิม ห้องนรกเมื่อคืนนั่นเอง
