บทที่18 ค่อยๆสร้างกันไป

1057 คำ

บทที่18 ค่อยๆสร้างกันไป รถหรูของคุณหนูวิวขับเข้ามาจอดหน้าบ้านของถุงแป้งตอนนี้เธอกำลังช่วยแม่บ้านแพ็กกล่องพัสดุ ถุงแป้งเดินออกมาดูพร้อมกับแม่บ้านจนเห็นคุณหนูวิวบีบแตรจนเสียงดังลั่นไปทั้งซอยเธอกลัวว่าเพื่อนบ้านจะหนวกหูจึงได้แจ้งนิติของหมู่บ้านให้มาจัดการเธอไม่จำเป็นต้องเสียเวลาออกไปด่าให้เปลืองน้ำลายเพราะตอนนี้เธอมีงานต้องทำ "อีถุงแป้ง!!! มึงคิดว่ามึงเจ๋งเหรอฮะ!!" คุณหนูวิวด่ากราดจนเพื่อนบ้านเริ่มออกมาดู "คุณครับรบกวนออกไปจากที่นี่ด้วย คุณมาโวยวายแบบนี้เจ้าของบ้านเขาแจ้งความได้เลยนะครับ!" เจ้าหน้าที่รปภ. รีบเข้ามาควบคุมสถานการณ์ "อย่ามาเสือก!! ออกไป!!" ถุงแป้งยืนเบะปากมองอยู่ในบ้านเห็นคนบ้ากำลังโวยวายเธอปล่อยให้คุณหนูวิวบ้าให้เต็มที่เสียก่อน "คุณชานนท์ถึงหน้าหมูบ้านแล้วค่ะ" แม่บ้านรีบวิ่งมารายงานถุงแป้งจึงเดินปรี่ออกมาเพื่อรับบทนางเอกผู้น่าสงสาร เมื่อถุงแป้งเดินออกมาคุณหนูวิวก็เริ่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม