บทที่12
สั่งเก็บ
ช่วงเวลาที่ทั้งสองอยู่ด้วยกันถุงแป้งรับรู้ว่าชานนท์ดีกับเธอแต่ร้ายกับคนที่คิดร้ายกับเธอ วันนี้เธอต้องไปรายงานตัวที่มหาวิทยาลัยโดยมีชานนท์ขับรถมาให้เขาพาเธอมาลงทะเบียนจากนั้นก็พาขึ้นไปยังชั้นผู้บริหารเพื่อไปหากัปตันเพื่อนรักของเขาที่รักษาการแทนอาจารย์ท่านหนึ่ง
"ไอ้ณภัทรก็พึ่งพาเด็กมันมาหากูเมื่อกี้"
"เด็กที่ชื่อพะแพงแสบนะกูบอกไว้ก่อน ส่วนนี่ถุงแป้งเด็กกู กูส่งเสียให้เรียนจนจบฝากมึงดูแลด้วยอย่าให้ใครมายุ่งโดยเฉพาะผู้ชาย"
"กูเป็นแค่อาจารย์ไม่ใช่บอดี้การ์ดเข้าใจไหม ไอ้ณภัทรมันยังรู้จักหาคนมาคอยดูเด็กมันแล้วมึงจะให้กูเอาเวลาที่ไหนไปดูแลเด็กมึง-_-"
"กูลืมไปว่ามึงก็มีเด็กที่ต้องดูแลใช่ป่ะ"
ถุงแป้งมองทั้งสองด่ากันไปมาสุดท้ายเธอก็ได้ทำความรู้จักกับกัปตันเธอมาที่นี่ไม่มีเพื่อนไม่รู้จักใครคงจะมีแต่เด็กที่ชื่อพะแพงที่คุณชานนท์บอกว่าให้เธอช่วยเป็นหูเป็นตาให้เพื่อนหน่อย
ออกจากมหาวิทยาลัยชานนท์ก็รีบพาถุงแป้งมาสนามแข่งรถ สนามนี้ถูกจัดใกล้บ้านเก่าของถุงแป้ง เธอแอบหวั่นใจกลัวว่าอาเขยของเธอจะเห็นเธอเข้าโชคดีที่ระบบรักษาความปลอดภัยของที่นี่ค่อนข้างแน่นหนา
ทุกคนในทีมเข้ามาทำความรู้จักกับถุงแป้งเธอเป็นเด็กน่ารักเข้ากับคนง่ายที่สำคัญเธอค่อนข้างไม่กลัวใคร ใครดีเธอก็ดีด้วยใครไม่ดีก็เจอกัน
"เด็กเฮียหน้าตาเอาเรื่องว่ะ"เสียงลูกน้องคนนึงกระซิบกับเพื่อน "เคยเป็นโคโยตี้ด้วยเฮียไม่น่าใฝ่ต่ำเลย"
"มึงก็พูดไปอย่างเฮียจะอะไรมากเบื่อเดี๋ยวก็ทิ้ง"
ถุงแป้งไม่สนใจคำพูดพวกนั้นเธอเดินออกมานั่งรับลมเพื่อรอเขาประชุมเรื่องการแข่งรถในอีกหนึ่งสัปดาห์เธอมันหัวเดียวกระเทียมรีบไม่มีใครไม่รู้จักใคร นอกจากชานนท์ก็ไม่ค่อยมีใครอยากยุ่งกับเธอนัก
"ถุงแป้งหิวไหม" ชานนท์ถามพร้อมส่งแก้วน้ำให้เธอ "ทำไมมานั่งตรงนี้มีใครพูดอะไรให้เธอไม่สบายใจหรือเปล่า"
"ไม่มีค่ะข้างในมันร้อนเลยออกมานั่งรับลม คุณรู้ไหมว่าบ้านฉันอยู่ไม่ไกลจากที่นี่นัก"
"จริงเหรอ อยากไปบ้านไหมล่ะฉันจะพาไป"
"กลัวคุณจะได้ฆ่าอาเขยฉันตายล่ะสิ" ถุงแป้งรับแก้วน้ำมาดื่มชานนท์ก้มลงมาเพื่อหอมหน้าผากเธอเป็นการเติมพลังก่อนจะกลับเข้าไปประชุมอีกครั้ง
กว่าชานนท์จะประชุมเสร็จก็มืดค่ำทั้งสองแวะทานก๋วยเตี๋ยวริมทางร้านประจำของถุงแป้งคุณป้าร้านก๋วยเตี๋ยวจำเธอได้แต่ไม่คิดว่าเธอจะสวยวันสวยคืนอย่างกับดารายิ่งรู้ว่าเธอได้แฟนรวยมากคนยิ่งพูดกันหนาหูและเรื่องนี้ดังไปถึงหูของอาทั้งสองอาแท้ๆ ไม่พูดอะไรนั่งทำงานของตัวเองต่อแต่อาเขยนี่สิทำท่าเสียดายที่ถุงแป้งมีแฟน
"กูบอกมึงแล้วให้ไปตามมันกลับมาออกไปเป็นไงไม่เท่าไหร่ก็มีผัว"
"ก็เรื่องของมันสิมันอยากจะมีสักกี่ผัวก็เรื่องของมันเกี่ยวอะไรกับมึง!"
"มันก็เหมือนหลานกู กูเป็นห่วง"
"ห่วงตัวมึงเองก่อนเถอะข่าวแทบไม่มีกรอกหม้องานการไม่รู้จักทำวันๆ เอาแต่แดกเหล้ากูหาเลี้ยงมึงไม่ไหวหรอกนะ!!"
อาสาวเดินหนีขึ้นบ้านไม่สนใจผัวตัวเองที่นั่งเมามายอยู่ด้านล่าง อาเขยของเธอทำท่าคิดแผนการชั่วร้ายยิ่งสืบสาวราวเรื่องจนรู้ว่าถุงแป้งเป็นเมียนักแข่งรถที่จะแข่งในสัปดาห์หน้าถึงเขาไม่ได้ทุกแป้งเป็นเมียแต่ก็คิดว่าจะทำให้เธอหน้าเสียหรือไม่ก็ถูกผัวทิ้งจนซมซานกลับมา
เขาไม่ได้ก็อย่าคิดว่าจะมีใครได้เธอไปง่ายๆ
ด้านชานนท์หลังจากที่เขาประสบพบเจอปัญหาเรื่องคุณหนูวิวจนจบไปครอบครัวของเขาก็ไม่ได้นิ่งนอนใจปล่อยให้ลูกใช้ชีวิตกับผู้หญิงที่ลูกเลือกอย่างสุขสบายนัก ม่าม๊าของชานนท์ยังขวนขวายหาผู้หญิงที่เหมาะสมกับลูกตัวเองแต่ทว่าสิ่งที่ชานนท์ทำกับคุณหนูวิววงในสังคมผู้ดีรู้ข่าวเข้าก็ไม่อยากให้ลูกตัวเองมาเกี่ยวดองด้วยเพราะชานนท์มีมุมมืดที่หลายคนก็รู้ว่า black เขาดีแค่ไหน
ชานนท์เองเขารู้ดีว่าคนรอบข้างคิดจะทำอะไรยิ่งเป็นม่าม๊าของเขาเขายิ่งรู้วันๆ ไม่คิดทำอะไรนอกจากหาผู้หญิงมาให้เขาแต่ถึงอย่างไรเขาก็มีเพียงถุงแป้งเป็นเมียเท่านั้น
"คุณชานนท์ครับนายให้ผมมาส่งข่าวเรื่องอาของคุณถุงแป้ง" ชายชุดดำลูกน้องของคนใหญ่คนโตที่ชานนท์นับถือเดินเข้ามาส่งข่าวตั้งแต่ชานนท์รู้เรื่องราวของถุงแป้งเขาก็ให้ลูกน้องสืบเรื่องราวครอบครัวถุงแป้งและคอยจับตาดูพฤติกรรมของอาเขยหากทำอะไรผิดกฎหมายแม้แต่นิดเดียวคนแบบนี้อยู่ในคุกดีกว่าอยู่เป็นภาระของสังคม
"ว่ามา"
"อาเขยตบตีอาของคุณถุงแป้งจนบาดเจ็บตอนนี้ออกจากโรงพยาบาลแล้วผมคิดว่าอาเขยของคุณถุงแป้งน่าจะเข้าไปตรวจงานแข่งรถที่กำลังจะถึงนี้คุณชานนท์จะให้ผมจัดการได้ไหมครับ"
"มันอยากทำอะไรก็ให้มันทำ หลังจากนั้นส่งมาลงนรกได้เลย"
"ได้ครับแล้วคุณถุงแป้งจะโอเคไหม"
"ถ้ามึงเก็บมันตอนนี้ถุงแป้งกลัวกูแน่ปล่อยให้มันทำในสิ่งที่มันอยากทำถึงเวลานั้นต่อให้กูฆ่ามันถุงแป้งก็ไม่ห้าม"
"ได้ครับ"
-----------------------------------------
ชอบความโหดของอีพี่ เมียข้าใครอย่าแต