เห้อ!...
เสียงถอนหายใจกระแทกดังออกมาให้ได้ยินเมื่อถูกถามคำถาม ความ รู้สึกของการถูกละเลยมาตลอด6ปีตีตื้นขึ้นมาอีกครั้ง ทุกความรู้สึกมันกำลังรวมกลุ่มจับก้อนอยู่ภายในอก บอกไม่ถูกและก็พูดออกมาตอนนี้ไม่ได้เช่นกัน สุดท้ายก็ต้องกล้ำกลืนฝืนทุกอย่างไว้เพียงคนเดียวแล้วทำสีหน้าไม่รู้สึกอะไรต่อไป…
เฮียเทาเมื่อ6ปีก่อนเป็นยังไง ทุกวันนี้ก็ยังเป็นแบบนั้น ช่างเสมอต้นเสมอปลายดีจริงๆ!
“ถ้าเฮียใส่ใจเรามาตั้งแต่แรก เฮียจะไม่มาถามคำถามไร้สาระแบบนี้กับเราหรอก” พูดแล้วก็หันกลับมามองคนข้างกาย “เฮียก็ลองถามคุณพีทดูสิ เราว่าคุณพีทให้คำตอบเฮียได้อย่างละเอียดอยู่แล้วนะ”
หนูซันทิ้งคำพูดเป็นนัยระหว่างตัวเองกับ ไทม์ ทมิฬ ทิศภัคณ์ดิเรก รุ่นพี่สายรหัสไว้เพียงแค่นั้น ไม่อธิบายต่อเติมให้มากความ แล้วหันกลับมานั่งสนใจการประมูลตรงหน้าต่อไป
ยิ่งถูกน้องตัดประโยคจบเพียงเท่านั้น แถมยังปล่อยให้คำถามของตนเองคลุมเครือไม่กระจ่าง
