ลินิน | ลงโทษคนโกหก

1462 คำ

ฉันนั่งสตั๊นอยู่สิบวินาทีได้..สิบวินาทีจริงๆ ฉันคิดสภาพตัวเองคืนนี้ไม่ออกเลย ว่าจะตายท่าไหน เฮ้อ! ตอนนี้ฉันได้แต่ก้มหน้าก้มตากินข้าวให้อิ่ม และเก็บแรงไว้ใช้ จะได้ไม่ต้องทรมานไปกว่านี้ ...อืม ฉันหมายถึงหิวกลางดึกจ้ะ “พอแล้วค่ะ อิ่ม ลินินยัดไม่ลงแล้ว” ฉันรวบช้อน ดันจานตัวเองออก อิ่มจน..หายใจอึดอัดไปหมด หมอเท็นส่ายหน้าเบาๆ และมองฉันนิ่งๆตามเคย จะสถานะไหนก็เหมือนเดิม เขาก็คือเขา..คุณหมอน้ำแข็งแสนเย็นชา เรากลับมาถึงร้าน แบบฉิวเฉียดมาก ช่างมาทำห้องให้ฉันพอดี เฮ้อ และตอนนี้ฉันก็กำลังจัดเสื้อผ้าอาบน้ำอาบท่าที่ห้องน้ำชั้นสองเหมือนเคยๆ แต่อยู่ๆคุณหมอน้ำแข็ง เขาก็เดินมาชิดตัวฉันสะงั้น.. โอ้ย! ฉันขออาบน้ำก่อนไม่ได้รึไง “ไปอาบชั้นสี่..ผู้ชายเยอะ” จริงของเขา.. วันนี้ฉันอาบน้ำช้า ช่างยังต้องเดินผ่านไปมา... เอาเถอะ ปลอดภัยไว้ก่อน เชื่อแฟนค่ะ เชื่อแฟน~^^ ฉันหอบเสื้อผ้าและครีมทาผิวขึ้นมาอาบชั้นสี่ตามที่

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม