“ปะ..ป้ายิ้ม....” แล้วสติของหล่อนก็ดับวูบไปทันที เมื่อทนความเจ็บปวดไม่ไหว
“หนูกล้วยรอป้าก่อนเน้อ เดี๋ยวป้าไปเอากุญแจสำรองมาเปิดให้”
เสียงบอกร้อนรน เมื่อเสียงข้างในเงียบลง ป้ายิ้มจึงรีบวิ่งกลับไปห้องนอนของตัวเองเพื่อเอากุญแจสำรองมาไขเปิดเข้าไปดูสาวน้อยในห้อง พอได้กุญแจก็รีบวิ่งมาเปิดไขห้องของหญิงสาวทันที พอเปิดเข้าไปก็ผลักเปิดประตูไม่ได้เมื่อกล้วยนอนสลบอยู่หน้าประตูห้องอยู่
“หนูกล้วยรอป้าก่อนเน้อ ป้าจะรีบไปตามคนมาช่วย” เมื่อเห็นว่าหญิงสาวหมดสติไปแล้วป้ายิ้มก็รีบวิ่งไปเคาะห้องของคนสวนในบ้านมาช่วยกัน และไม่นานความวุ่นวายก็เกิดขึ้น คนในบ้านพากันตื่นกันหมด แม้แต่เพ้อภพก็ต้องตื่นลงมาดูว่ามันเกิดอะไรขึ้น
“ป้ายิ้มไปเอาผ้าเย็นมาให้หวันหน่อยสิจ๊ะ หวันจะเช็ดหน้าให้กล้วยค่ะ”
ดาหวันนั่งบนเตียงข้าง ๆ กับร่างหมดสติของกล้วยเจ้าของห้องพักแคบ ๆ ห้องนี้ สายตาสาวจ้องมองสำรวจร่างกายของกล้วยที่มีร่องรอยแดง
