“อุ๊ย! คุณ ฉันเจ็บนะคะ”
“เธอมีแผนการอะไร”
“แผนการอะไรของคุณ”
“ก็ที่ปลอมตัวมาเป็นอรุณจันทร์ยังไงเล่า”
“ฉันไม่มีแผนการอะไรทั้งนั้น อย่างที่เล่าให้คุณกับแม่ฟัง ฉันตกกะไดพลอยโจน โกไข่บอกว่าให้ตามน้ำไปก่อน”
“ไม่เห็นโกไข่บอกฉัน”
“เขาบอกว่าคุณกำลังเครียดเรื่องฟาร์มมุก เขาเลยไม่อยากบอก”
“คุณนพมาศกับอรุณจันทร์คงไม่มีแผนการอะไรหรอกนะ” นำทัพถามหยั่งเชิง เขาไม่เชื่อใจสองแม่ลูกอีกต่อไป
“คุณจันทร์เจ้าหนีไป คุณนพมาศก็ไม่รู้จะทำยังไงเลยส่งฉันมาแทน ฉันคิดว่าจะดูแลแม่ของคุณให้ดีที่สุด จนกว่าคุณจะหาภรรยาที่ถูกใจได้”
“จะให้ฉันไปหาเมียอะไรอีกล่ะ ก็คุณแม่อยากให้เธอเป็นเมียฉัน”
“เราถ่วงเวลาไปก่อน...อุ๊ย!” เธออุทานเมื่อถูกเขาดึงไปกอด
“นี่คุณปล่อยนะคะ” เธอหน้าร้อนเห่อเมื่อเขากอดเธอเสียแนบชิด
“เธอเป็นภรรยาของฉันแล้ว จะเต็มใจไม่เต็มใจเธอก็มาเอง ไม่มีใครบังคับ”
“คุณจะทำอะไรน่ะ”
“จูบภรรยาหวานๆ น่ะสิ”
“อ
