ประกาศิตจอมเผด็จการ

Chapter 11 ผิดฝาผิดตัว จังหวะชุลมุน

สาวสวยสองคนกำลังถกเถียงกันต่อ ต่างโทษกันไปมาที่ทำให้ชายหนุ่มหัวเสียและนั่งรถออกไปโดยไม่เลือกใครสักคน

แต่ปาจรีย์ก็ไม่สามารถทนมองสองสาวทะเลาะถกเถียงกันต่อได้ สมองสั่งให้ขาของเธอรีบตามเขาไปให้เร็วที่สุด แต่จะไปในทางใดกันเล่า หญิงสาวยืนหันรีหันขวางมองหาความช่วยเหลือรอบข้างที่เธอภาวนาว่าขอให้เกิดขึ้น

สิ่งที่หญิงสาวภาวนาเกิดผล สตีเฟ่นขอแฟ้มเอกสารตามลงมา แต่ก็ไม่ทันเจ้านายหนุ่มที่นั่งรถลีมูซีนออกไปก่อน ปาจรีย์เห็นสตีเฟ่นมีอาการลุกลี้ลุกลน สักพักเธอก็เห็นเขารีบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมายืนคุย จากนั้นไม่นานก็มีรถอีกคันมาจอดเทียบ ก่อนที่รถคันนั้นจะแล่นออกมา

ปาจรีย์ไม่รอช้าที่จะกระโดดไปขวางรถคันนั้น ความบ้าดีเดือดไม่สนใจแม้กระทั่งความเร็วที่พุ่งทะยาน หากสมรรถนะของรถคันหรูก็เบรกกระชั้นชิดตรงหน้าหญิงสาวไม่ถึงคืบ

เอี๊ยด!

เสียงล้อรถครูดไปกับถนนและกลิ่นอันไม่พึงประสงค์ของยางที่เสียดสีกับพื้น เกิดขึ้นพร้อมกับจังหวะการหยุดรถแบบกระชั้นชิดที่สุด

ปาจรีย์หลับตาปี๋ ยืนตัวสั่นอยู่หน้ารถ ในใจของเธอรำลึกถึงพระพุทธคุณพระธรรมคุณ คุณงามความดีที่สั่งสมมาในชีวิตพร้อมกับใบหน้าของมารดา สวดภาวนาขอให้เธอยังมีชีวิตรอด

“อยากตายหรือไง” คนในรถเลื่อนกระจกลงมาตวาดเสียงดังลั่น

เสียงของคนในรถเรียกสติของหญิงสาวกลับคืนมา ปาจรีย์ยกมือขึ้นทาบอก หอบหายใจถี่ๆ เหมือนเมื่อสักครู่เธอหยุดหายใจไปชั่วขณะ ในขณะที่เปลือกตาค่อยๆ เปิดขึ้นทีละข้างก่อนจะเปิดมองเต็มตาทั้งสองข้างอีกครั้ง

‘ฉันยังไม่ตาย’ หญิงสาวบอกตัวเองเบาๆ ในใจ

“นี่เธอ...หลีกไป ฉันกำลังรีบ” คนขับรถบอกเธออีกครั้ง

หญิงสาวขยับเข้ามาตรงที่ประตูฝั่งคนขับ โค้งน้อยๆ ให้คนขับรถราวกับวิงวอนขอความเห็นใจจากเขา “ฉันขอติดรถไปด้วยได้ไหม ฉันต้องคุยกับคุณโดนัลด์ เลิฟ”

“เธอรู้ได้อย่างไรว่าฉันจะไปพบบอส บอสไปต่างประเทศแล้ว” คราวนี้สตีเฟ่นเป็นคนตอบคำถามเพื่อตัดปัญหาที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้ เพราะเขารู้ว่าหญิงสาวต้องการอะไรและเกิดอะไรขึ้นกับเธอบ้าง เจ้านายคงไม่ชอบใจหากเขาเป็นคนพาเธอไปด้วย

“ขอร้องนะคะ เมื่อครู่ฉันเห็นคุณลงจากรถลีมูซีน แต่พอกลับออกมาบอสก็ออกไปแล้ว เชื่อว่าเอกสารที่อยู่ในมือคุณคงสำคัญกับเขามากพอสมควร”

“หลีกไป” คนขับรถบอกอีกครั้งพร้อมกับแตะคันเร่ง

หญิงสาวรีบวิ่งไปขวางที่หน้ารถและตะโกนตอบกลับมา “ถ้าคุณไม่ยอมให้ฉันไปด้วย ฉันก็จะขวางรถของคุณเอาไว้อย่างนี้ ถ้าไปไม่ทันก็เป็นความผิดของคุณอีกนั่นแหละ”

“อย่ามาดื้อด้าน ถอยไปก่อนที่ฉันจะหมดความอดทน” สตีเฟ่นตะโกนตอบกลับไป

“ฉันแค่ติดรถไป จะไม่ทำให้คุณเดือดร้อนเป็นอันขาด และสัญญาว่าจะไม่ให้บอสรู้ว่าฉันมากับคุณ ขอร้องนะคะ ถือว่าเมตตาฉันสักครั้ง” หญิงสาวบอกอย่างเว้าวอน

“ไม่!” สตีเฟ่นตอบกลับเสียงเข้ม พร้อมกับเสียงคนขับรถตะโกนสำทับมาอีกรอบ

“หลีกทางได้แล้ว”

คราวนี้หญิงสาวทำหูทวนลมเดินลิ่วๆ มาเปิดประตูฝั่งข้างคนขับเข้าไปนั่งหน้าตาเฉย ในจังหวะที่สองหนุ่มในรถตั้งตัวไม่ทันเพราะไม่คิดว่าหญิงสาวจะกล้าบ้าบิ่น พวกเขาได้แต่อ้าปากค้าง

“ลงไป” คนขับรถของชายหนุ่มสั่งเสียงเข้ม

“ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ฉันจะไม่ยอมลงเด็ดขาด” หญิงสาวบอกพร้อมกับใช้มือข้างหนึ่งเกาะประตูไว้แน่น ในขณะที่อีกข้างเกี่ยวไว้กับพนักพิงเบาะ

“ถ้าพวกคุณอยากไปสายก็ไปเรียกคนงานมางัดตัวฉันลงจากรถได้เลย ฉันไม่มีอะไรจะเสียมากไปกว่านี้อีกแล้ว เพราะถ้าคุณบอกว่าจะไล่ฉันออก คำสั่งเมื่อเช้าก็การันตีได้แล้วว่าฉันไม่ใช่พนักงานของที่นี่”

คนขับรถหันกลับมามองสตีเฟ่นที่นั่งอยู่ข้างหลัง ในขณะที่สตีเฟ่นส่ายหน้าอย่างระอาก่อนจะพยักหน้าเป็นเชิงบอกออกรถ

ในขณะที่รถของเจนนิเฟอร์วิ่งฉิวแซงหน้าเขาไปก่อน ตามไปติดๆ ด้วยรถของลิต้าในระดับความเร็วไม่แพ้กัน เดาได้ไม่ยากว่าเป้าหมายเป็นท่าเทียบเรือยอชต์ส่วนตัวที่ชายหนุ่มกำลังจะเดินทางไป

Millennium love cruise เป็นอาณาจักรส่วนตัวอีกหนึ่งแห่งของตระกูลเลิฟ โดนัลด์ เลิฟ ชื่นชอบกีฬาทุกประเภท หนึ่งในนั้นคือกีฬาทางน้ำอย่างเซิร์ฟและเรือใบ เขามักเป็นฉลามหนุ่มแหวกว่าย ในขณะที่มารดาพำนักอยู่ในบ้านพักส่วนตัวในฮาวาย เขามักจะเดินทางด้วยเรือยอชต์ส่วนตัวไปเยี่ยมมารดาอยู่บ่อยครั้ง

Millennium Love Cruise ตั้งอยู่ในเมืองมอนเตร์เรย์ บนอ่าวแคลิฟอร์เนีย ในอาณาจักรเกือบหนึ่งพันเอเคอร์มีท่าเทียบเรือสำหรับจอดเรือยอชต์ส่วนตัวเขาถึงหกลำ ลานจอดเครื่องบินเจ็ตส่วนตัว เฮลิคอปเตอร์ และรถยนต์สะสมนับสิบคัน นอกจากนี้ยังมีคฤหาสน์ที่เขาไม่ได้เข้ามาพักบ่อยนัก เพราะเวลาของเขาทั้งหมดอยู่ที่ Millennium Love Stadium เป็นส่วนใหญ่

สองชั่วโมงที่ใช้เวลาเดินทางจาก Millennium Love Stadium จนถึง Millennium love cruise หากแต่สองสาวที่ขับรถออกมาก่อนรักษาเวลาได้ดีกว่า เพราะทันทีที่รถจอดปาจรีย์ก็เห็นสองสาวกำลังยื้อแย่งโดนัลด์ราวกับเขาเป็นสิ่งของ

ในขณะที่หน้าของชายหนุ่มบอกบุญไม่รับ หากไม่รอแฟ้มเอกสารที่อยู่กับสตีเฟ่น เธอคงไม่มีโอกาสเห็นเขาอยู่ตรงนั้น เพราะใบหน้าของเขาบ่งบอกว่ารำคาญสองสาวเสียเต็มประดา

“ทำไมเพิ่งมา” ชายหนุ่มคำรามลั่นใส่สตีเฟ่น ในขณะที่อีกฝ่ายรีบยื่นแฟ้มเอกสารส่งให้เขาโดยไม่ตอบคำถามใดๆ พลางโค้งเป็นเชิงขอโทษ

ชายหนุ่มรีบหยิบแฟ้มเอกสารและส่งให้คนสนิทอีกคนที่ยืนอยู่ไม่ไกลก่อนจะรีบหันหลังก้าวออกไป แต่แล้วจู่ๆ เสียงโทรศัพท์มือถือของเขาดังขัดขึ้น โดนัลด์รีบล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกง หยิบเครื่องมือสื่อสารของตัวเองขึ้นมาคุย พลางเดินจากไปโดยไม่สนใจผู้หญิงสองคนที่กำลังถกเถียงกันอยู่แม้แต่นิด

ลิต้ากับเจนนิเฟอร์รีบขยับเท้าตามไปติดๆ พร้อมกับส่งมือข้างหนึ่งเกาะแขนชายหนุ่มคนละข้าง ในขณะที่ปาจรีย์อ้าปากหวอ กำลังจะเดินเข้าไปหาเขา ชายหนุ่มไม่สนใจมองด้วยซ้ำว่าพื้นที่ตรงนั้นมีใครบ้างเพราะมัวสนใจกับนักธุรกิจปลายสายที่เขากำลังคุยอยู่ เขาสะบัดแขนสองสาวออกพร้อมกัน แต่มือหนาของเขากลับคว้าข้อมือของปาจรีย์เดินขึ้นเรือยอชต์ไปด้วย ในขณะที่มืออีกข้างยังคงกำโทรศัพท์ไว้แน่นและคุยต่อไปตลอดทาง