เพลย์บอย

1411 คำ
เพื่อนหนุ่มเจ้าของอาณาจักรเรือยอชต์สุดหรูชูแก้ว แสดงความยินดีก่อนจะยกไวน์ขึ้นดื่มจนหมดแก้ว “ขอแสดงความยินดีด้วย LBN Club ได้เป็นแชมป์ออฟเดอะเยียร์อีกครั้ง คราวนี้นายก็คงจะเที่ยวได้อย่างสนุกและหายห่วง” โดนัลด์ เลิฟ กระตุกยิ้มที่มุมปาก หัวเราะออกมาเบาๆ หากเกมนี้ชนะก็หมายถึงเม็ดเงินที่จะเข้ามาในกระเป๋าของเขาเพิ่มมากขึ้น รวมไปถึงค่าตัวโฆษณาของนักกีฬาในทีมที่จะเพิ่มขึ้นตามไปด้วย เพียงไม่นานรอยยิ้มของชายหนุ่มก็หุบลงเมื่อเห็นหญิงสาวนางหนึ่งวิ่งไปกลางสนามผ่านหน้าจอขนาดเล็กจากกล้องอีกตัวของสนาม อากัปกิริยาของเธอไม่เหมือนพนักงานทั่วไปที่ต้องดูแลนักกีฬา หากแต่ภาพนั้นดูเหมือนคู่รักที่ห่วงใยกันประหนึ่งอยู่สองคนในห้อง ไม่แยแสต่อสายตาของใคร นั่นเป็นข้อห้ามสำหรับบุคคลอื่นในสนาม นอกเสียจากคนที่มีตำแหน่งดูแลส่วนนั้นโดยตรง และแน่นอนว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้อง “ใคร” ชายหนุ่มคำรามขึ้นมา สตีเฟ่นคนสนิทของเขารีบก้าวเข้ามาหาเจ้านายทันที แน่นอนว่าสิ่งที่หลุดออกมาจากปากเจ้านายหนุ่ม นั่นหมายถึงว่าเขาต้องการคำตอบ “เธอเป็นพนักงานของเรา ทำหน้าที่ในส่วนงานประชาสัมพันธ์ คอยดูแลภาพลักษณ์และอำนวยความสะดวกให้กับสื่อมวลชน” ชายหนุ่มตอบยาว ข้อมูลของทุกส่วนงานอัดแน่นอยู่ในสมอง เขารู้จักพนักงานเกือบทุกคน ไม่เว้นแม้กระทั่งเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ไม่ว่าเรื่องอะไรที่เจ้านายอยากรู้ กระทั่งขอบเขตงานที่เจ้านายถามมาเมื่อครู่ เขาล้วนตอบได้ โดนัลด์ เลิฟ ยกมือขึ้นเท้าคางมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างจดจำ แววตาแข็งกร้าวที่ส่งผ่านออกมาบ่งบอกความรู้สึกว่าเขาไม่ค่อยชอบใจเท่าไรนัก “เจ้าหล่อนไม่มีหน้าที่ตรงนั้นไม่ใช่หรือ” เขาบอกเชิงตำหนิ สตีเฟ่นโค้งศีรษะน้อยๆ อย่างรับรู้ เพียงประโยคแค่นั้นเขาก็สามารถตีความหมายและจัดการกับคำสั่งไปได้ในทีเดียว เพราะอย่างนี้ โดนัลด์ เลิฟ ถึงไว้ใจสตีเฟ่นเป็นที่สุด นั่นเป็นสิ่งต้องห้ามที่พนักงานทุกคนในสายงานประชาสัมพันธ์ย่อมรู้ดี คนที่อยู่ตรงนั้นมีหน้าที่โดยตรงในการดูแลนักกีฬา และกฎข้อห้ามข้อแรกคือห้ามให้ความสนิทสนมชิดใกล้และต้องดูแลภาพลักษณ์นักกีฬาเป็นอย่างดี หากแต่ผู้หญิงคนนี้กลับละเมิดข้อห้ามเสียเอง แววตาแข็งกร้าวของชายหนุ่มเจ้าของอาณาจักรจ้องมองหญิงสาวชายหนุ่มคู่นั้นไม่กะพริบตา สตีเฟ่นติดต่อไปที่ผู้จัดการสนามพร้อมกับคำสั่งอีกสองสามประโยค หลังจากนั้นไม่ถึงสิบนาทีหญิงสาวร่างโปร่งก็ไม่อยู่ในพื้นที่โฟกัสของเจ้าของอาณาจักรอีกต่อไป แน่นอนว่าผู้ชายกลางสนามคนนั้นเป็นเบอร์หนึ่งของสโมสร อันโตนิโอ เอลเฟ่น หนุ่มหล่อกองหน้าผู้นี้ก็มีดีกรีความเจ้าชู้ไม่แพ้เจ้าของสโมสร แต่เรื่องนี้เกิดขึ้นอย่างเงียบๆ และมีคนจัดการให้เป็นอย่างดี ไม่ได้ประเจิดประเจ้อต่อหน้าคนอื่นเช่นนี้ อันโตนิโอ เจ้าของส่วนสูงเจ็ดฟุต ตำแหน่งเพาเวอร์ฟอร์เวิร์ดและเซ็นเตอร์ เป็นผู้เล่นตัวใหญ่ เล่นได้ทั้งใต้แป้นและวงนอก แต่เขาก็สามารถเล่นในตำแหน่งพอยต์การ์ดได้ดีเยี่ยมเช่นกันในเกมรุก เขาเป็นหนึ่งในผู้เล่นที่มีความเร็วและยากที่จะป้องกันมากที่สุดในเอ็นบีเอ ความแม่นถือเป็นเครื่องหมายการค้าของเจ้าของเสื้อเบอร์ 24 เขาได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในผู้เล่นที่ครบเครื่องที่สุดจนได้รับการตั้งฉายาว่า ‘มิสเตอร์เพอร์เฟกต์’ เขากวาดรางวัลส่วนตัวมาแล้วมากมาย ที่สำคัญคือการได้รับเลือกให้เป็นผู้เล่นออลสตาร์สิบสมัยซ้อน รวมถึงผู้เล่นทรงคุณค่าของฟีบาในรายการบาสชิงแชมป์โลกหลายปี และที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือการได้รับเลือกเป็นผู้เล่นทรงคุณค่าของฤดูกาลปกติในศึกเอ็นบีเอ ลีกที่ได้รับการยอมรับว่าแข็งแกร่งที่สุดในโลก มาครองในปีที่ผ่านมา ปัจจุบันอันโตนิโออายุสามสิบแปดปี ถือเป็นซูเปอร์สตาร์เบอร์ต้นๆ ของโลกบาสเกตบอล แม้ว่าอายุของเขาจะเป็นช่วงขาลง แต่เขายังคงโลดแล่นอยู่ในวงการบาสเกตบอลได้อย่างต่อเนื่อง และไม่มีแผ่วลงสักนิด มิหนำซ้ำยังรับค่าเหนื่อยสูงสุดถึงยี่สิบห้าล้านเหรียญต่อปีกับดีกรีความสำเร็จในวงการกีฬา ไม่รวมค่าโฆษณาอีกหลายชิ้นที่สร้างรายได้มหาศาลให้กับตัวเขา โดนัลด์ เลิฟ วางแก้วลงบนโต๊ะพร้อมกับยกเท้าลงจากขอบโต๊ะที่เขาวางพาดเอาไว้ แล้วไปนั่งที่โต๊ะทำงานซึ่งตั้งอยู่อีกมุมของห้องกระจกเพื่อสะสางงานต่อหลังลุ้นจนจบการแข่งขัน คนเป็นแขกมองหน้าเจ้าของอาณาจักรเหลอหลา เข้าใจว่าวันนี้ต้องมีปาร์ตี้สักแห่งแทนที่จะมานั่งเซ็งมองเพื่อนหนุ่มทำงานอย่างนี้ ชายหนุ่มชี้มือเข้าหาตัวเอง “แล้วฉันล่ะ” “อยากจิบไวน์ก็นั่งสิไปสิ ไวน์ก็มี หรือว่าอยากได้สาวสวยสักคน ฉันจะได้สั่งสตีเฟ่นให้” “สำหรับฉันผู้หญิงไม่ใช่สเต๊ก เวลาหิวจะได้สั่ง อิ่มก็จบเหมือนนาย” คนโดนพาดพิงมองเพื่อนหนุ่มอีกครั้ง “แล้วนายต้องการอะไร” “ฉันแวะมาเยี่ยมนายทั้งที นายไม่มีอะไรเซอร์ไพรส์ฉันบ้างเลยเหรอ” “ไม่มี” เจ้าของอาณาจักรบอกเสียงเรียบพร้อมกับก้มหน้าสนใจแฟ้มเอกสารอีกครั้ง แน่นอนว่าเอกสารตรงหน้ามีความสำคัญกับเขาเป็นที่สุด เพราะนั่นคือหนังสือสัญญาถ่ายโฆษณาของนักกีฬาในทีม แฟ้มแต่ละแฟ้มที่อยู่ในมือสนนราคาหลายล้านดอลลาร์ ถ้าหักส่วนแบ่งที่ต้องจ่ายให้กับเจ้าตัวก็เหลือค่าขนมหวานให้สโมสรอีกมากโข ส่วนที่สร้างเม็ดเงินกับส่วนที่ผลาญเม็ดเงิน แน่นอนที่สุดว่าชายหนุ่มจะต้องเลือกสร้างมากกว่าที่จะหาเรื่องจ่ายเงินและเสียเวลาในตอนนี้ “นายเป็นคนชวนฉันเองนะ” อีกคนโวยวาย “ก็ใช่...แต่ตอนนี้ฉันไม่ว่าง” ชายหนุ่มตอบกลับโดยที่ไม่เงยหน้าขึ้นมามอง อีธาน โคล วางแก้วไวน์ในมือลง ดันตัวลุกขึ้นยืนเต็มความสูง สองมือล้วงเข้าในกระเป๋ากางเกงก่อนจะเดินเข้าไปหาเพื่อนหนุ่มที่โต๊ะ หย่อนก้นนั่งอยู่ริมขอบโต๊ะตัวใหญ่ เอียงหน้าชำเลืองมองเพื่อนแล้วพยักหน้าเหมือนจะเข้าใจ อีธาน โคล เป็นอีกหนึ่งนักธุรกิจชั้นแนวหน้าของโลก เจ้าของอาณาจักรเรือเดินสมุทรสุดหรูที่มีสายการเดินเรือที่ใหญ่ที่สุดในโลก สองหนุ่มเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ไฮสกูล กระทั่งจบปริญญาโทจากมหาวิทยาลัยอ๊อกซฟอร์ดเมื่อสิบกว่าปีก่อน แต่กระนั้นความสัมพันธ์ยาวนานยี่สิบปีก็ไม่มีวันลดลงตามกาลเวลาแม้แต่นิด แม้ว่าทั้งคู่จะไม่ค่อยมีโอกาสได้เจอกันบ่อยครั้งในระยะหลังก็ตาม “โอเค ในเมื่อนายไม่ว่าง เอาไว้วันหลังค่อยเจอกันก็ได้ ฉันยังอยู่ที่แคลิฟอร์เนียอีกหลายวัน” อีธานบอกพร้อมกับลุกขึ้นยืนอีกครั้ง “วันนี้วันวาเลนไทน์...นายไม่ลืมเรื่องสนุกใช่ไหม” “เย็นนี้ไปรอฉันที่ The next night club ของเบเนดิกต์ แล้วฉันจะตามไป” โดนัลด์บอกเพื่อนหนุ่มอย่างเอาใจ เบเนดิกต์คือเพื่อนหนุ่มในกลุ่มอีกคนที่ดีกรีความเจ้าชู้ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าพวกเขาทั้งคู่ สำหรับ โดนัลด์ เลิฟ วันวาเลนไทน์ไม่ได้มีความสลักสำคัญอะไรเลยสักนิด เพราะเขาไม่เคยให้ความสำคัญกับใครมากกว่ากัน และที่สำคัญเขาจะไม่มีวันติดเบอร์หนึ่งให้ผู้หญิงคนไหนเด็ดขาด “อืม” อีธานตอบรับ ยกมือขึ้นติดกระดุมสูทก่อนจะเดินออกไป หลังจากเพื่อนหนุ่มเดินออกไป โดนัลด์ เลิฟ ก็หันมาสนใจกับกองเอกสารตรงหน้า เขาจะไม่ยอมให้มีประโยคไหนหรือบรรทัดใดที่เป็นผลประโยชน์เล็ดลอดสายตาเด็ดขาด นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้มหาอำนาจทางด้านกีฬาอย่างเขาเป็นเบอร์หนึ่งตลอดกาลมาได้จนถึงทุกวันนี้
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม