กว่าที่ปาลินจะได้ออกมาจากห้องนั้นก็เสียน้ำไปอีกหนึ่งรอบ
แถมยังต้องแช่น้ำเสียจนตัวเกือบเปื่อยเพราะพออาบน้ำเสร็จก็ถูกปล่อยน้ำใส่เสียจนเลอะเทอะ ต้องวนเวียนอาบใหม่อยู่ถึงสามครั้งกว่าจะได้ออกมาเห็นเดือนเห็นตะวัน
พอออกมาด้านนอกฟ้าก็เริ่มจะเปลี่ยนสีเสียแล้ว น่าเสียดายที่เธอออกมาไม่ทันชมพระอาทิตย์ตก
คิดแล้วก็อยากหันกลับไปบิดหูพวกมันอีกรอบชะมัด แต่หากทำแบบนั้นตัวเธอที่เดินยังไม่ปกติมากนักก็คงจะวิ่งไล่ตามพวกมันไม่ทัน
สุดท้ายปาลินจึงยอมให้หมาใหญ่ทั้งสองประคองออกมาจากห้อง พาเดินไปยืนชมวิวและสูดอากาศบริสุทธิ์เงียบๆ
“ไปกินเนื้อย่างกันเถอะลิน ไอ้ปราบมันย่างใกล้เสร็จแล้ว” ครามว่าเสียงแผ่วขณะที่มือข้างหนึ่งยกขึ้นมาวางเอาไว้บนศีรษะของหญิงสาว ท่าทางหูลู่หางตกเพราะกลัวโดนเธอโกรธไม่ต่างจากชุนที่ยืนจับมืออยู่อีกข้างเลยสักนิด
แต่ถึงจะหิวแค่ไหนปาลินก็ยังตัดใจเดินออกไปจากตรงนี้ไม่ได้ เพราะวิวที่นี่สวยมากจนเธ
