“ทานข้าวก่อนละกัน เดี๋ยวผมมา” ฟรานติโน่พูดไปขณะปล่อยร่างบางให้นั่งลงที่โต๊ะอาหารภายในบ้าน เพราะเขาให้เมทีบอกแม่บ้านจัดเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว ก่อนจะเดินไปเอาน้ำในห้องครัวให้พิชชาภา
“ที่นี่เป็นบ้านของคุณเหรอคะ” พิชาภาถามออกไปเมื่อฟรานติโน่เดินกลับมา แล้วเขาก็นั่งลงตรงข้ามกับเธอ
“ก็ไม่เชิง ผมชอบมาที่นี่ตอนที่ผมไม่สบายใจ แต่ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปคุณต้องมาอยู่ที่นี่ แม่บ้านจะมาทำความสะอาดให้ทุกเช้า” ฟรานติโน่บอกไปก็ตักอาหารกินอย่างสบายใจ เพราะเดี๋ยวเขาต้องใช้กำลังอีกมาก จะต้องเก็บแรงไว้สนุกกับร่างบางต่อ
“แล้วฉันจะบอกน้าฉันว่ายังไง ไหนจะเรื่องเรียน แล้วฉันก็ต้องไปทำงานแล้วก็ฝึกงานอีก มันไม่สะดวกไหมคุณถ้าจะมาอยู่ที่นี่จริงๆ ไว้คุณอยากเมื่อไหร่ก็โทรเรียกฉันดีกว่าไหม” พิชชาภาบอกไปก็ทานข้าวไปด้วย ก่อนจะคิดว่าเธอควรจะทำยังไงกับเรื่องนี้
“ผมจ่ายคุณไปเป็นล้าน จะให้โทรตามมาให้เอาถึงที่แล้วก็กลับมันก
