BAD ENGINEER 4 | รุ่นพี่ |
1077 คำ
BAD ENGINEER 4
| รุ่นพี่ |
โดนัทเธอนั่งเงียบมาตลอดทางเพราะกำลังใช้ความคิดอยู่ว่าเรื่องเมื่อคืนมันเกิดขึ้นได้ยังไง ทำไมเธอถึงได้มานอนอยู่ข้างๆหนุ่มรุ่นพี่ได้ แต่ที่งงไปกว่านั้นคือเพื่อนเธอที่ไปเที่ยวด้วยกันเมื่อคืนทำไมถึงไม่อยู่กับเธอด้วย
เดลหันไปมองสาวรุ่นน้องที่นั่งเงียบ ก็คอยลอบสังเกตุอาการเธอที่ดูจะมีความเป็นกังวลไม่น้อยจึงหาเรื่องชวนคุย
"เมื่อคืนไปเที่ยวไหนมา"
"ผับค่ะ"
"อายุถึงเหรอ" เดลขมวดคิ้วถาม เดี๋ยวนี้เขาให้เด็กอายุสิบแปดเข้าผับได้แล้ว?
"พี่ชายของเพื่อนทำงานเป็นดีเจในผับเลยขอให้พาเข้าค่ะ" เดลที่ฟังถึงกับร้องอ๋อ จะว่าไปเธอเองก็ไม่ต่างจากเขาเพราะตอนนี้เธอกำลังอยู่ในช่วงวัยที่เริ่มอยากรู้อยากลอง เมื่อก่อนที่เขาเข้าปีหนึ่งมาใหม่ๆเขาเองก็ลองมาแทบจะทุกอย่างที่คิดว่าอยากทำ ไม่ว่าจะดื่ม สูบ หรือแม้แต่ดูด...นมจากเต้า
"ถึงแล้วค่ะ" เธอชี้บอก เดลจึงเลี้ยวรถเข้าไปจอดที่หน้าโรงแรม
"ไหนเพื่อน" สายตาคมกวาดมองไปรอบๆเพื่อหาว่าเพื่อนของเธออยู่ไหน
"น่าจะอยู่ข้างในค่ะ ขอบคุณนะคะที่มาส่ง" เธอยกมือไหว้ขอบคุณหนุ่มรุ่นพี่ แล้วรีบเปิดประตูลงจากรถเพื่อเดินเข้าไปยังด้านโรงแรม เดลมองตามหลังรุ่นน้องสาวที่เดินเข้าไปในโรงแรม เพื่อจะดูให้แน่ใจว่าเธอได้เจอเพื่อนแล้วจริงๆ
เมื่อเขาเห็นว่าเธอได้เจอกับเพื่อนแล้วเดลก็รีบออกตัวเหยียบคันเร่งทันทีเพื่อกลับไปยังคอนโด เขายังมีเรื่องที่ต้องถามคนขับรถส่วนตัวถึงเรื่องเมื่อคืน
ร่างหนาเปิดประตูห้องเข้ามาก็รีบหยิบโทรศัพท์ต่อสายหาคนขับรถทันที
คนขับรถ
"ฮัลโหล พี่เมฆครับผมขอถามอะไรหน่อย เมื่อคืน..." เดลไม่รอช้าเริ่มบทสนทนาที่เขาคิดว่าควรที่จะต้องรู้ และเมื่อได้ฟังความจริงจากปากของคนขับรถเขาถึงกับกุมขมับ คนขับรถบอกว่าได้ถามแล้วว่าจะให้รับเธอขึ้นมาบนรถไหม ซึ่งเขาก็ตอบตกลง แล้วยังบอกถึงเรื่องพริตตี้หยิบเงินออกจากกระเป๋าเขาด้วย เรียกได้ว่ารายงานละเอียดยิบ
จะว่าไปคนขับรถหนุ่มที่เขาจ้างมาทำไมถึงได้ซื่อแบบนี้ ก็รู้ทั้งรู้ว่าเขาเมา เธอเองก็เมา ก็ยังจะรับเธอขึ้นมา แล้วไหนจะไม่ห้ามเรื่องที่เห็นสาวพริตตี้หยิบเงินเขาไปจนหมดกระเป๋าอีก
แต่เรื่องเงินมันไม่ใช่ประเด็นสำหรับเขา เงินที่สาวพริตตี้หยิบไปมันก็เป็นแค่เศษเงิน แต่เรื่องที่เขาคิดไม่ตกมากที่สุดก็คือเรื่องของรุ่นน้องสาว
เขาสรุปเองเออเองว่าเมื่อคืนเขาน่าจะมีอะไรกับเธอ ไม่งั้นคงไม่ตื่นมาในสภาพเปลือเปล่ากันทั้งคู่แบบนั้น
ทว่าจู่ๆเดลก็นึกอะไรได้อีกอย่าง รีบสาวเท้าเดินเข้าไปในห้องนอนแล้วกวาดสายตามองหาอารยธรรมบนเตียง
"เลือดก็ไม่มี" ร่างหนายืนสำรวจพิจารณาเตียงนอนเพื่อหาคำตอบ ถุงยางก็ไม่มี คราบเลือดก็ไม่มี แล้วตกลงเมื่อคืนเธอกับเขานอนแก้ผ้าทั้งคืนได้ยังไง
°°°°°°°°°°
"นี่ยัยโด เมื่อกี้ใครมาส่ง" เมจิกถาม เพราะตอนที่โดนัทกำลังเดินเข้ามายังภายในโรงแรม เมจิกเห็นว่าเธอก้าวขาลงจากรถของใครไม่รู้ที่มันไม่คุ้นตาเธอเลย
"รุ่นพี่หน่ะ"
"รุ่นพี่?"
"เออ เขาขับมาส่ง"
"ที่แกหายไปทั้งคืน คือไปกับรุ่นพี่"
"ก็...ทำนองนั้นอ่ะ"
"แล้วแกจำอะไรได้บ้างไหม เมื่อคืนฉันกับพี่พีหิ้วแกมาไว้ตรงโซฟาตัวนี้" เมจิกบอกพร้อมกับชี้ไปยังโซฟาตัวที่เธอกำลังนั่ง
"พี่พีคือใคร?"
"ก็พี่ผู้ชายที่หล่อๆเมื่อคืนไง จำไม่ได้?" เมจิกบอกเขิน เมื่อเช้าเขาก็แชทมาถามว่าเพื่อนเธอติดต่อมาหรือยัง มีอะไรให้ช่วยบอกได้เลย ไม่ต้องเกรงใจ
เมจิกประทับใจชายหนุ่มที่ชื่อพีมาก ถึงเราจะเจอกันในสถานบันเทิงยามค่ำคืนยังไม่ครบวันเลยด้วยซ้ำ แต่เขากลับมีน้ำใจที่จะช่วยเหลือ แถมยังเป็นห่วงเพื่อนของเธอด้วย
ด้านชายหนุ่มบอกกับเธอว่าเขารู้สึกผิด ไม่น่าให้เธอสองคนดื่มแอลกอฮอล์เลย ไม่งั้นเพื่อนเธอก็คงไม่หายตัวไปแบบนี้
แต่จะให้ไปแจ้งความที่สถานีตำรวจก็ยังไม่ได้ เพราะเพื่อนของเธอหายไปยังไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมง เมจิกเลยทำได้แค่ลองโทรหาโดนัทไปเรื่อยๆ และรอให้เธอติดต่อกลับ
"อ่อ~พี่คนหล่อคนนั้น" โดนัททำหน้าเหย้าแหย่แกล้งสะกิดเพราะเห็นท่าทีที่เพื่อนของเธอเขินจนหน้าแดง แสดงว่าเธอกับหนุ่มหล่อคนนั้นคงจะมีเรื่องราวดีๆต่อกันสินะ เมจิกถึงได้ยิ้มเขินแบบนั้น
"นี่ไม่ต้องเปลี่ยนเรื่อง สรุปแกกับรุ่นพี่หายไปไหนกันมาทั้งคืน" เมจิกยังคงอยากได้คำตอบจากเพื่อนสาว แต่สีหน้าของคนที่ทำให้เพื่อนเป็นห่วงกลับทำหน้าเลิ่กลั่ก เหมือนว่ากำลังมีความลับอะไรปิดบัง
"หายไปกับผู้ชายสองต่อสอง ไม่ใช่ว่าแกกับรุ่นพี่แก..." เมจิกเห็นท่าทีของเพื่อนที่อึกอักก็อดที่จะคิดไม่ได้ว่าเธอกับรุ่นพี่คนนั้นคงไม่ได้จะ...
"แก... ฉะ ฉันหิวข้าว ไปหาไรกินกันเถอะ" โดนัทแสร้งไม่ตอบคำถาม แต่แอคติ้งท่าทางด้วยการเอามือลูบท้องไปมา เพื่อให้เพื่อนรู้ชัดว่าเธอหิวข้าวจริงๆ
"อย่ามาแอคติ้ง บอกมา" เมจิกบอกเสียงแข็ง
"กลับบ้านก่อนได้ไหม เดี๋ยวฉันเล่าให้ฟังก็ได้" เธอยังไม่พร้อมจะเล่าให้เพื่อนฟังในเวลานี้ ขอเวลาทำใจที่จะเล่าอีกหน่อย เธออยากเรียบเรียงเรื่องราวปะติดปะต่อให้เมจิกได้ฟัง เผื่อเธออาจจะวิเคราะห์เรื่องเมื่อคืนที่เกิดขึ้นได้
°°°°°°°°°°
- ผู้เขียน
