เต้าเฟยจับน้ำเสียงของลู่เคอตัวได้ว่ามีแววเจ็บปวดแกมเป็นห่วงอยู่ในนั้น บุรุษที่ว่าคงเป็นชายคนรักของฮองเฮาหนิงซูเยว่ตัวจริง นางไม่รู้ว่านางควรรู้สึกอย่างไรดีกับสิ่งที่สามีแสดงออก แต่ตลอดหลายคืนที่ผ่านมา เขาร่วมเตียงกับนางแต่นั่นทำเพื่อตอบสนองที่นางปลุกเร้า เรียกร้องจากเขาใช่หรือไม่ เขาคงทำตามความต้องการส่วนลึกของบุรุษ แต่ลึกๆแล้วเขาคิดอะไร คิดถึงใคร นางไม่อาจล่วงรู้ได้ ไม่อาจแน่ใจได้เลยว่าตอนที่เขาอยู่กับนางเขาคิดถึงภาพใครอยู่ “ฮองเฮาหนิงซูเยว่ตัวจริงนางมีบุรุษที่รักนางแล้ว เป็นเรื่องที่น่ายินดีมากเลยนะเจ้าคะ” เต้าเฟยพยายามพูดให้สามีตัดใจจากหญิงที่เขาแอบรัก นางส่งยิ้มหวาน ช้อนตามอง “ข้าไม่รู้” ลู่เคอตัวตอบแบบนั้นเพราะไม่รู้จริงๆว่าบุรุษคนนั้นดีจริงหรือไม่ ขณะที่รถม้าวิ่งเคลื่อนที่ไปเรื่อยๆไม่รู้ว่าเหยียบเข้ากับอะไรถึงได้สะดุดไปจังหวะหนึ่ง คาดเดาว่าคงเป็นก้อนหิน เต้าเฟยถอนใจรถม้าที่วิ่งไปเห