เจอกัน
1020 คำ
วันต่อมา
เช้าของวันใหม่ ในฤดูกาลหน้าฝนอากาศที่ครึ้มฟ้าครึ้มฝนพร้อมกับมีเม็ดฝนโปรยปรายมาเล็กน้อย บรรยากาศมันชั่ง…ไม่น่ามาเรียนสักเท่าไหร่นัก
"โอ้ยยย รู้งี้กูนอนกกเมียที่ห้องดีกว่า แม่งเปียกหมดเลย" แม๊กส์ที่วิ่งผ่านสายฝนเข้ามายังใต้ตึกอาคารเขาพูดขึ้นด้วยความหงุดหงิด ก่อนจะเห็นร่างสูงอีกคนวิ่งตามมา
"จะตกก็ไม่บอกล่วงหน้า กูจะได้เอาร่มมา สัส!เอ้ยย" แก๊ปเปอร์เองก็ไม่ต่างกัน ที่ชุดนักศึกษามันชุ่มน้ำเล็กน้อยไม่ถึงกับเปียกมาก
แก๊ปเปอร์และแม็กส์ยืนหลบสายฝนอยู่ใต้อาคาร อีกฟากของตึกคณะ เพราะฝนเริ่มลงเม็ดนักขึ้น ทั้งคู่ยืนคุยกันสักพักก่อนที่แม็กส์จะยื่นบุรี่ออกมาแล้วส่งต่อให้แก๊ปเปอร์ สองสิงห์อมควันไม่ได้สนใจคนอื่นๆที่มายืนหลบฝนด้วย เขาพ้นควันออกมาให้ลอยไปกับอากาศ มันก็น่าจะเข้ากับบรรยาศตอนนี้ ทั้งหนาว ทั้งเปียก
ส่วนคนที่มาอย่างพระเอกคงจะเป็น ขุนพล เพราะเขากางร่มแล้วเดินมาหาเพื่อน
"มาอย่างหล่อนะมึง รู้จักพกร่มด้วย"
แก๊ปเปอร์พูดขึ้นทันทีที่เพื่อนเดินเข้ามา
"ไม่ได้โง่เหมือนพวกมึงนิ รู้ว่าหน้าฝนยังจะเปือกเหมือนหมาอีก" เขาพูดพลางหุบร่มแล้วแย่งบุรี่ในมือเพื่อนไปสูบแบบหน้าตาเฉย "ค*ย" แก๊ปเปอร์สบถด่าขึ้นทันที
"แต่หน้าฝนกูชอบนะ" แม็กส์พูดแล้วยิ้มเมื่อเห็นสาวๆบางคนที่เปือกฝนแล้วชุดนักศึกษาตัวบางเผยให้เห็นถึงด้านใน
"นึกถึงหน้าเมียมึงไว้บ้างก็ดีนะ"
ขุนพลพูดขึ้นก่อนจะทิ้งบุรี่ลงแล้วกางร่มเดินไปอีกฟากตึก
"รอกูด้วย" ทำให้เพื่อนทั้งสองต้องรีบวิ่งไปหลบในร่มตัวเดียวกันกับเขา
เมื่อเดินมายังตึก สามหนุ่มก็พบว่า ออกัสมาถึงก่อนแล้ว เขานั่งรอชายหนุ่มทั้งสามก่อนจะพูดขึ้น
"อาจารย์บอกว่าถ้าพวกมึงมาแล้วให้ไปที่สตูได้เลย กูเลยนั่งรออยู่เป็นชั่วโมงแล้วเนี่ยย"
ออกัสพูดขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นยืนทันที เมื่อเดอะแก๊งมาครบ พวกเขาก็พากันไปยังสตู เพราะวันนี้น้องๆปีหนึ่งต้องเข้ามาดูตัวอย่างชิ้นงาน วันแรก
"อ้าว มากันแล้ว" อาจารย์พูดขึ้นเมื่อหนุ่มๆอาสาสมัครเดินเข้ามา น้องๆปีหนึ่งต่างก็มองกลุ่มรุ่นพี่เป็นตาเดียว ต้องบอกก่อนว่าแก๊งจตุรเทพนั้นหน้าตาดีกันทุกคนความสูงไล่เรี่ย
"เดี๋ยวอาจารย์จะให้พี่ๆแนะนำตัวนะ จะได้รู้จักกันไว้ ไม่เข้าใจตรงไหนถามพวกเขาได้"
เมื่อสี่หนุ่มต้องแนะนำตัวเอง บอกชื่อให้น้องๆรู้จัก รุ่นน้องผู้ชายก็จะธรรมดา แต่ผู้หญิงนี่สิ รู้สึกจะมองขุนพลเป็นตาเดียวทั้งนั้น
สวัสดีครับ พี่ชื่อ ขุนพล นะครับ ส่วนพี่ชื่อแก๊ปเปอร์ครับ พี่ออกัสครับ พี่แม็กส์ครับ
เมื่อหนุ่มๆทั้งสี่แนะนำตัวเองเสร็จแต่เสียงสาวๆก็เจื่อยแจ้วขึ้นมาไม่หยุด
"พี่ขุนพลหล่ออ่ะ"
"เคยแต่ได้ยินชื่อ พึ่งเจอตัวจริงวันนี้"
เสียงสาวๆพูดซุบซิบกัน สายตามองใบหน้าหล่อของรุ่นพี่แล้วก็ยิ้มๆหุบๆไม่ขาด ทำให้ขุนพลเองรู้สึกเขินไปไม่น้อยเขาส่งยิ้มกลับอย่างไม่ลังเล
"เอาละๆ วันนี้ให้มาดูงาน ไม่ได้ให้มาดูหนุ่มๆทำยังกับมาดูตัว" อาจารย์พูดขึ้นก่อนที่จะมีเสียงอื้ออึงตามมา ของรุ่งน้องนักศึกษาชาย
"จะให้แบ่งกลุ่มกันก่อนนะ แล้วเดินมาดูทีละกลุ่ม แต่ผลงานจะให้ทำเป็นรายบุคคล"
พอสิ้นประโยคเท่านั้นเสียงประทวงก็ดังขึ้น นักศึกษา ต่างพากันโห่ร้องเพราะกลัวว่าจะทำงานออกมาไม่ได้เพราะ มันเป็นงานที่ต้องทำคนเดียวแล้วงานค่อนข้างละเอียดอีก
"จะโห่ทำไม มีรุ่นพี่ให้คำแนะนำ คอยสอน เขาทำวันเดียวยังเสร็จเลย" เสียงอาจารย์พูดต่อ แต่นักศึกษาก็พากันพูดแทรกไม่หยุด
เมื่อจับกลุ่มกันได้แล้วนักศึกษาก็พากันคุยกันไปต่างๆนานา สัพเพเหระ ไม่มีใครฟังใคร จนกระทั้ง
"ได้เวลาดูงานแล้ว" อาจารย์พูดขึ้น
กลุ่มอื่นๆก็ทยอยเดินมาดูก้มส่องดูความละเอียดของชิ้นงาน จนกระทั้งถึงกลุ่มของ
มินตรา
มินตราเดินเข้ามากับกลุ่มเพื่อน เจมส์ แน็กกี้ กุ้งนาง จ๊ะจ๋า
เมื่อแก๊ปเปอร์ เห็นถึงกับสะกิดเพื่อนให้มองทันที
"อะไรของมึง" ขุนพลที่นั่งก้มหน้าอยู่ พูดขึ้น ก่อนจะมองตามที่แก๊ปเปอร์สะกิด
"น้องคนนี้น่ารักวะ"แก๊ปเปอร์ก้มลงมากระซิบที่ข้างหูของขุนพลเบาๆ ก่อนที่เขาจะตอบกลับ
"อืม"
ขุนพลมองร่างเล็กอย่างพิจารณา ทั้งใบหน้ารูปร่าง ท่าทาง ดูแล้วน่ารักจริงๆ สายตาเจ้าเสน่ห์ของเขามันก็เริ่มทำงาน
"ถ้าไม่เข้าใจถามพี่ได้นะ" เขาพูดขึ้น น้องๆต่างยิ้มพยักหน้า มินตราเองเธอไม่ได้สนใจท่าทางรุ่นพี่สักเท่าไหร่ เธอคุยกับเพื่อนๆพลางยิ้มหวานไม่หุบ จนกระทั้ง เธอก้มลงส่องความละเอียดของชิ้นงานอีกครั้ง แต่ เป็นจังหวะที่ขุนพลเองก็ก้มลงเช่นกัน มันเลยทำให้ทั้งสอง สบตากันโดยความบังเอิญ หรืออาจจะเป็นความตั้งใจของขุนพลก็ไม่อาจรู้ได้
"ขอโทษค่ะ" เธอตั้งสติได้กล่าวขอโทษรุ่นพี่ก่อนจะผละตัวออกห่าง แล้วก็เดินหนีกลับไปที่เดิม
ส่วนคนที่ยืนอยู่กับที่แอบอมยิ้ม คงเป็นขุนพลเพราะสายตาเขามองตามร่างเล็กไปตลอด
"โอ้ยยย ล่าเหยื่ออีกแล้วไอ้เวรขุน"
แก๊ปเปอร์กล่าว
- ผู้เขียน
