“พ่อ!” คุณชนุตาตีหนักๆ ลงไปบนมือของสามี ก่อนจะต่อว่าอย่างเหลืออด “เห็นเป็นเรื่องสนุกไปได้ ถ้าเกิดเจ้าชายคนนั้นมาจับลูกสาวเราไปทำโทษ คราวนี้เราจะทำยังไงล่ะคะ”
คุณอัครพลลุกขึ้นไปนั่งชิดกับร่างเล็กของภรรยา แล้วจับมือของคู่ชีวิตที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาอย่างยาวนานมากุมไว้ ก่อนจะเอ่ยปลอบให้ภรรยาได้คลายกังวล
“แม่อย่าเป็นกังวลไปเลยน่า หากเขาจะจับลิต้าไปลงโทษ ป่านนี้เราก็คงไม่ได้เห็นใบหน้าน่ารักๆ ของแก้วตาดวงใจของเราสองคนหรอก จริงไหมลิต้า” ในตอนท้ายผู้ที่เป็นพ่อได้หันมายักคิ้วให้ลูกสาว ซึ่งกำลังยิ้มเจื่อนๆ ให้ท่าน
คุณอัครพลยังแย้มยิ้มได้ เห็นเป็นเรื่องสนุกและเป็นเรื่องปกติ เพราะรู้ว่าลูกสาวแสนสวยของตนนั้นเป็นคนที่มีเหตุผล หากอีกฝ่ายไม่มาหาเรื่องก่อนก็คงไม่ถูกโต้กลับไปเช่นนั้น
ปาลิตายิ้มให้บิดา ก่อนจะเอ่ยย้ำให้มารดาได้สบายใจ ว่าเธอไม่ได้ถูกทำร้ายทางร่างกาย คงมีแค่เพียงหัวใจดวงน้อยๆ เท่านั้นที่
