“ฮึ! อย่าโมเมเข้าข้างตัวเองสิเจ้าชายนักรัก ที่ลิต้าเสียใจก็เพราะสงสารพี่ชายของลิต้าต่างหาก ที่ถูกคนใจร้ายใช้อำนาจป่าเถื่อนพรากพี่รีน่ามาจากอก”
ปาลิตาโกหกหน้าตาย เจ้าชายอีสดรีสส์ตรัสไม่มีผิดหรอก เธอเสียใจมาก จนอยากจะหลบไปร้องไห้ให้สาแก่ใจ
“ใครว่าเราโมเม เราพูดเรื่องจริงต่างหาก ถึงเจ้าจะแสร้งตีหน้าเฉย แต่สายตาของเจ้ามันฟ้องว่ากำลังเสียใจอย่างมาก”
เจ้าชายอีสดรีสส์ตรัสแทงใจดำ เป็นครั้งแรกที่พระองค์ต่อล้อต่อเถียงกับสาวสวยซึ่งนอนนิ่งอยู่ใต้พระวรกายแข็งแกร่งทั้งๆ ที่ยังมีเสื้อผ้าครบชุด แต่ทว่ากลับทำให้เลือดอุ่นๆ ในกายของพระองค์ร้อนฉ่า ไหลพล่านราวกับสายน้ำที่ไหลเชี่ยวกราก
‘ทำไมเจ้าชายต้องรู้ทันความคิดของลิต้าด้วยนะ’
ปาลิตาค่อนขอดเจ้าชายอีสดรีสส์อย่างเคืองๆ โกรธทั้งตัวเองที่มักเผลอใจ เผยความรู้สึกให้อีกฝ่ายได้เห็น หญิงสาวหลุบสายตาจ้องมองแค่พระอุระกว้าง ก่อนจะเอ่ยปฏิเสธเสียงห้วนจัด
“บอกว่าไ
