“ยังไงก็ดูให้ดีล่ะ แม่อยากมีหลานเร็วๆ”
ภควัติทำเพียงยิ้มรับตามนิสัยแล้วขับรถพามารดากลับบ้าน ใบหน้าหล่อเหลามีรอยยิ้มติดที่ใบหน้าเพราะนึกถึงใบหน้าหวานๆ แกมหยิ่งของม่านพิรุณก็ทำให้รู้สึกว่าอยากเป็นผู้ล่าขึ้นมา
ม่านพิรุณเสร็จจากงานที่คลินิกก็ขับรถตรงมาที่สถานีตำรวจ เพราะตฤณบอกว่าวันนี้ตำรวจขอสอบปากคำเธอ ม่านพิรุณจอดรถแล้วเดินตรงเข้าไป สอบถามจากร้อยเวรเพื่อจะขอพบกับเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ดูแลคดีของเธอ
ริมฝีปากอิ่มระบายยิ้มอย่างไม่รู้ตัวทันทีที่เห็นตฤณเดินลงมาจากชั้นสองของสถานีตำรวจ เขาคุยกับตำรวจนายหนึ่งอยู่ มองดูยศของตำรวจนายนั้นน่าจะเป็นผู้กำกับ
“อิ๊งค์มาแล้วเหรอ”
ม่านพิรุณตรงไปหาเขา ตฤณจึงแนะนำทันที “อิ๊งค์ท่านผู้กำกับลงมาช่วยดูคดีให้อิ๊งค์”
“สวัสดีค่ะท่าน”
“ท่านครับ อิ๊งค์ ม่านพิรุณภรรยาของผมเอง”
“ไม่ต้องห่วงนะตฤณ ท่านอธิบดีสั่งฉันมาด้วยตัวเอง ฉันจะรีบดำเนินคดีให้ ทั้งสองคนวางใจได้เลยนะ
