ไม่ แน่นอนว่าไม่ ฉันตอบมันอยู่ในใจแต่ไม่กล้าบอก เดี๋ยวจะหาว่าฉันไม่กุลสตรี ฉันก็เลยแกล้งตีหน้าเหรอหราพร้อมสบตาคนตัวสูงนิ่งเพื่อหวังจะให้บรรยากาศมันพาไปเหมือนในละคร
“เงียบ” มันว่าก่อนจะขยับใบหน้าขึ้นมาให้ตาสบตากันอีกครั้ง ไอ้นุ่นทำท่าจะลุกออก แต่มือข้างนึงของฉันดันคว้าแขนเสื้อมันไว้อย่างจงใจ ทำให้ร่างสูงชะงัก มันตวัดนัยน์ตาสีดำสนิทนั่นกลับมามองพร้อมเครื่องหมายปริศนา ในขณะที่ฉันแสร้งทำเป็นตกใจปัดมือตัวเองออก เหมือนไม่ได้ตั้งใจรั้งมันไว้...
“นัท?” คนตัวสูงย่นคิ้วสงสัยในการกระทำ พวกเราจ้องกันนิ่ง นิ่งจนเหมือนทุกอย่างหยุดหมุน ฉันร้อนอย่างไร้สาเหตุเมื่อไอ้นุ่นขยับร่างเข้ามาแนบชิดจนกระดุมเสื้อเสียดสีกัน ริมฝีปากของคนตัวสูงห่างไม่ถึงเซนติเมตร ฉันอยากจะพุ่งเข้าใส่มันมาก แต่ฉันต้องสะกดอารมณ์ตัวเองไว้แล้วทำทีตะลึงงันเหมือนนางเอกนิยายรักใสๆ หัวใจหลายดวง
ยังไงไอ้นุ่นก็ผู้ชาย เมื่อบรรยากาศเป็นใจ มันไ
