เป็นเวลาสองเดือนเกือบสามเดือนที่ได้ทำงานกับอธินในฐานะผู้ช่วยส่วนตัวและเลขาควบคู่ไปด้วย ตอนนี้เธอเป็นทุกอย่างให้ชายหนุ่มแล้วจริงๆ และเรื่องเที่ยวผับบาร์โฮสก็มีไปบ้าง แต่ก็เพลาลงไม่ได้ไปบ่อยเหมือนเมื่อก่อน และเขาก็เริ่มชินกับการใช้ชีวิตนอกวัด ไม่หลุดแทนตัวเองว่า ‘อาตมา’ กับเรียกเธอว่า ‘โยม’ แล้ว ก็มีบางครั้งที่หลุด แต่ก็ไม่บ่อยเหมือนก่อน
“วันนี้จุ๊บจะไปบาร์โฮสกับเพื่อนๆ นะคะพี่ต้อม” เธอเอาเอกสารงานชิ้นสุดท้ายที่เขาต้องเซ็นมาให้เขาเซ็นก่อนจะเลิกงาน
“กลับหรือค้าง”
“ค้างค่ะ”
“กับใคร”
“ก็วิเวียนเหมือนเดิมนั่นแหละค่ะ ทำไมเดี๋ยวนี้พี่ต้อมอยากรู้เรื่องส่วนตัวของจุ๊บจังเลยคะ ซักตลอดเลยจะไปไหนมาไหน” เธอถามเขาอย่างหงุดหงิด และเธอยังไม่รู้ว่าเวลาเธอไปเที่ยวผับและบาร์โฮสทุกครั้ง คนตัวโตแอบตามไปดูตลอด
“ทำไมถึงชอบไปนักที่อโคจรแบบนั้น”
“ก็ที่นั่นไปแล้วสบายตานี่คะ มีแต่ผู้ชายงานดีๆ จุ๊บก็อยากไปมองเก
