"จริงเหรอครับ ทำไมคุณยายไม่ให้ออกล่ะครับ"
"คุณยายบอกว่าข้างนอกอันตราย เลยไม่ให้ไทออกครับ แม่พิมก็ไม่ค่อยให้ออกเหมือนกันครับตอนนี้" ผไทเอ่ย
มินนี่มองหน้าหมอโคลล์แบบว่า ตกใจและมีแต่คำถาม
"ไทครับ ไทเดินไปซื้อไอติมให้อามินนี่อีกอันได้มั้ยครับ นี่ครับตัง"
"ได้ครับอามินนี่"
หลังจากผไทเดินไปซื้อไอติมที่ร้านไม่ห่างมากนัก มินนี่มองผไทก่อนเอ่ยกับหมอโคลล์
"ก่อนหน้านี้ไม่ได้ออกมินนี่เข้าใจนะคะว่าคงกลัวพ่อเขาทำร้ายเอา แต่ตอนนี้ไม่มีใครทำร้ายเขาแล้วนี่ค่ะ ทำไมคุณพิมยังขังน้องไทไว้ในบ้านอีก" มินนี่เอ่ย
"ฉันก็รู้พร้อมเธอเลย แปลกจริงๆแหละ" หมอโคลล์เอ่ย
"น่าสงสารน้องไทนะคะ ดูวันนี้แกมีความสุขมากเลย โตจนจะสิบขวบแล้ว แต่ไม่เคยได้ใช้ชีวิตวัยเด็กสักนิด"
"อื้ม แต่เราทำอะไรไม่ได้ เมื่อเขามีแม่มีครอบครัว" หมอโคลล์เอ่ย
"มินนี่ว่าเราควรหาความจริงมั้ยค่ะ ว่าคุณพิมขังไม่ให้น้องไทออกจากบ้านจริงมั้ย"
"อืม ได้
