"ไงแพทริค...สบายดีไหม" "สบายดีครับอาชัย" เจ้าของใบหน้าหล่อตอบกลับพ่อเพื่อน (เคย) สนิทไปด้วยท่าทีสุภาพเหมือนอย่างเคย แม้ว่าจะไม่ได้เจอกันหลายปี แต่แพทริคก็ไม่ได้มีอาการกระอักกระอ่วนต่อชายวัยกลางคน เมื่อก่อนเขาเจออภิชัยอยู่บ่อย ทุกครั้งที่ไปหาพราวดาว "ไม่ได้เจอกันนานเลยนะเรา อาก็คิดว่าทะเลาะกับยัยพราวซะอีก" สิ้นเสียงอภิชัยเอ่ย พราวดาวกับแพทริคที่ยืนอยู่ก็ต่างฝ่ายต่างชะงักไป "แล้วกินอะไรหรือยัง..." "ครับ?" "อยู่กินข้าวกับอาสักมื้อสิ อาอยากขอบคุณเราน่ะ" "เอ่อ..." แพทริคแสดงท่าทีอึกอักออกมา ทำให้พราวดาวที่เห็นพยายามจะตอบปฏิเสธแทน "ไม่เป็นไรหรอกพ่อ เดี๋ยวแพทริคก็กลับแล้ว" ทันทีที่พราวดาวพูดจบ เจ้าของใบหน้าหล่อก็หันไปมองหน้ายังคนตัวเล็กทันที โดยในตอนแรก เขาก็ตั้งใจที่จะตอบปฏิเสธอภิชัยจริง ๆ ทว่าเมื่อเห็นท่าทีของพราวดาว "ผมยังไม่กลับครับ" ขวับ! ดวงตากลมสวยเหลือบหันไปมองยังคนตัวสูงที่ยืนอ