ชวกรพยักหน้ารับ เขาควรใจเย็นกว่านี้ ในเมื่อเขารู้ที่อยู่ของ ณดาแล้ว
“สีหน้าคุณไม่ดีเลยนะดา?” เปมัสชวนคุยระหว่างที่นั่งเด็ดใบกะเพราให้ณดาสำหรับทำอาหารตามสั่ง
“สีหน้าของคุณเองก็เหมือนกันนะปาล์ม อาการคุณแม่ทรุดลงอีกแล้วเหรอคะ?” ณดาวางมือบนหลังมือเปมัสแล้วก็ตบเบาๆ
“ครับ แม่คงอยู่อีกไม่นานแล้วละ อาการของท่านทรุดลงทุกวัน” หลังผลตรวจอย่างเป็นทางการออกมา อาการของพิมพ์ก็ทรุดลงเรื่อยๆ ไม่มียาไหนรักษาให้หายขาดได้ ยกเว้นปาฏิหาริย์
“ดาไม่ควรรบกวนคุณเลย ทั้งๆ ที่” ณดาหยุดพูด น้ำตาซึม ถึงพิมพ์จะไม่ชอบหน้าตนเอง แต่พิมพ์ก็เป็นผู้ใหญ่ที่น่านับถือคนหนึ่ง เลยอดเสียใจไม่ได้หากพิมพ์จะรักษาลมหายใจตัวเองไว้ไม่ได้อีกแล้ว
“คุณไม่ได้รบกวนผมนะดา ผมควรทำหน้าที่นี้ อย่างน้อยผมก็ยังสามารถปกป้องคุณได้”
“ปัญหาของคุณมากเกินแบกแล้วนะคะ อย่าเอาปัญหาของดาไปใส่ใจอีกเลย”
“ไม่ได้สิดา ผมช่วยคุณแบ่งเบาได้ ถือว่าเรื่องนี้เป
