“ไม่กิ้กก๊อกเลยนะ ท่าทางจะกระเป๋าหนัก แต่ทำไมถึงเลือกมานอนโฮมสเตย์ละ?” ธีรยาเปรยหลังประเมิณราคาเต้นท์เท่าที่พอเดาได้
เต้นท์ขนาดใหญ่ มีอุปกรณ์ครบ ดูจากพร๊อบที่เห็นคร่าวๆ นักท่องเที่ยวชุดนี้ท่าทางมีอันจะกิน
“หวานเห็นเขาพกถังเบียร์มาด้วยค่ะ”
โฮมสเตย์กินนอนเป็นเวลา หากครัวปิดหมายถึงต้องรอให้ครัวเปิดถึงจะสามารถสั่งอาหารได้ ดังนั้นอยากฉลองหลังครัวปิดก็ต้องสั่งเครื่องดื่มไว้
“คงกะมาเมาเต็มที่มั้ง” ธีรยาเปรย ไม่ได้ใส่ใจแขกชุดสุดท้ายอีก
เธอช่วยณดาเก็บของ หลังทำความสะอาดเสร็จก็แยกย้ายกันไปนอน
“ตาทิณณ์นอนแล้วเหรอยัยดา?” ธีรยาถาม เพราะณดานั่งทำงานที่ระเบียงบ้านคนเดียว
“อืม คงเพลีย” ณดาตอบแบบไม่ได้เงยหน้าจากเอกสารในมือ
“ทำบัญชีร้านเหรอ?” หลังชะเง้อมองผ่านหัวไหล่ณดา และเห็นตัวเลขเรียงเป็นพืด ธีรยาเลยไม่อยากสนใจ
“แกนั่นแหละ เมื่อไหร่จะทำของตัวเองสักที” ณดาเงยหน้ามองแล้วก็บ่น
“ไว้ใกล้ๆ ยื่นภาษี
