หลายวันผ่านไป
วันเปิดภาคเรียน
เป็นการเปิดเทอมวันเเรกที่ฉันมาสายโคตรๆ มีกิจกรรมรับน้องในวันนี้ด้วย เเต่ฉันกลับตื่นสาย ฉันว่านาฬิกามันไม่ปลุกเเน่ๆ หรือมันอาจจะปลุกเเล้วฉันตื่นขึ้นมาปิดมัน ผลมันก็เลยอย่างที่เห็น
มินตราสายเเล้ว!
เกิดมาไม่เคยเเต่งหน้าบนรถเมล์วันนี้ก็ทำเเล้วล่ะวะ พ่อก็ไปทำงาน เเม่ก็ทำงานไม่ว่างมาส่งฉันอีก ไม่รู้ว่าฉันจะนั่งรถเมล์สายนี้ไปมหาวิทยาลัยถูกหรือเปล่า เเต่มีคนเคยบอกฉันเอาไว้ว่าถ้าขึ้นรถเเล้วหลงก็เเค่ลงเเล้วหาคันใหม่
ซึ่งตอนนี้ฉันว่าฉันน่าจะนั่งถูกคันนะ มีนักศึกษาเเน่นเชียว เเต่ตอนนี้ฉันคงต้องหาพัพเติมหน้าหน่อย จะออกไปหน้าสดในวันเเรกของการมาเรียนได้ยังไงกัน
โดนล้อยันเรียนจบเเน่!
"พี่เตนะพี่เต.. รอกันหน่อยก็ไม่ได้ เรียนก็เรียนที่เดียวกัน"ฉันบ่นอุบอิบ มือก็ตบเเป้งพัพเข้าหน้า เเล้วตามด้วยลิปมันเปลี่ยนสีทันที คิ้วก็บางซะนึกว่าเเม่ชี ขนจั๊กเเร้ฉันยังเยอะกว่าอีก
