วันต่อมา แม้ว่าเขาจะได้ระบายความอัดอั้นลงที่เหมียวไปแล้ว แต่ก็ยังมีสิ่งหนึ่งที่กวนใจเขาจนนอนไม่หลับ
"ก็ลุงเจษไง… คนสำคัญของหยก"
คำพูดของน้องหยกดังในหัวเขาซ้ำๆ จนคิดไม่ตก เขาเข้าใจว่ามันมีความหมายยังไง แต่… เธอคิดแบบนั้นจริงๆ หรือแค่พูดตามอารมณ์พาไป
เจษผ่านการคิดทบทวนมาหลายรอบแล้วและเขาก็ยังสรุปได้เหมือนเดิมว่าเขาชอบเจ๊หงส์ และเจ๊ก็เป็นผู้หญิงที่เหมาะสมกับเขา น้องหยกยังสาวมากยังมีโอกาสได้เจอคนที่เหมาะสมกว่า
เฮ้ออออ… แล้วงี้จะเข้าหน้ากันยังไง คงต้องไปคุยกันหน่อยแล้วมั้ง
ในเมื่อเขายังต้องการที่จะเดินหน้าจีบเจ๊หงส์ต่อ เขาจึงไม่อาจหลบน้องหยกไปได้ตลอด การเข้าไปคุยเคลียร์ใจกันให้จบลงตัวคงจะดีที่สุดสำหรับทุกคน
ก๊อก ก๊อก…
เจษเคาะประตูบ้านหงส์ รอสักพักน้องหยกก็ออกมาเปิดประตู พอเห็นเขาก็ทำตัวไม่ถูก
"วันนี้… แม่ไม่อยู่บ้านหรอก ไปสาขาต่างจังหวัดน่ะ"
"ลุงรู้อยู่แล้วล่ะ… ลุงมาหาหยก… ขอเข้าไปคุยด
