ตอนที่ 4 สุขุมนุ่มลึก แต่ทว่า...เถื่อน!

1697 คำ
ตอนที่ 4 สุขุมนุ่มลึก แต่ทว่า...เถื่อน! “หาทำไม ทำไม่ได้เหรอ” บีเอง้างดาบไม้ไผ่ขึ้น ฉันถอยกรูดห่างจากเขาอีกครั้ง “อีตาโรคจิต ฉันแค่หาเฉยๆ อย่ามาสรุปเอาเองได้มั้ย” ฮือๆๆๆ ผู้ชายบ้าอะไรวะ เอะอะก็ง้างลูกเดียว ฉันก็กลัวเป็นนะยะ T^T “ก็ดี งั้นก็ทำซะ อีกครึ่งชั่วโมงพวกฉันจะลงมากิน” “ครึ่งชั่วโมง! นายจะบ้าเรอะ ฉันไม่ได้มีสิบมือนะ” “ตะโกนใส่ฉันเหรอ” บีเอง้างดาบไม้ไผ่ขึ้นแล้วฟาดมาเต็มๆที่โต๊ะข้างตัวฉัน TT^TT ( ดีที่เขาไม่ฟาดฉัน ) “นี่เป็นแค่การเตือนสั่งสอน อย่ามาตะคอกใส่ฉันอีก จำไว้” ถึงแม้บีเอจะไม่ตะคอกหรือตะโกนปาวๆเหมือนบีโอ แต่เขาก็ดูน่ากลัวและน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก “แต่แค่ครึ่งชั่วโมงมันจะไปทันอะไรล่ะ เอาเป็นชั่วโมงหนึ่งไม่ได้เหรอ” “เธอมีสิทธิ์ต่อรองงั้นสิยัยขี้ข้า -_-“ ฉันว่าคำว่า ‘คนใช้’ ที่อีตาโหดเรียกฉันมันก็เถื่อนพอดูแล้วนะ แต่พอมาเจอของอีตาบีเอแล้ว คำว่าคนใช้ตกเก้าอี้ไปเลย เพราะคำว่า ‘ขี้ข้า’ มาแรงกว่า “ก็ได้ๆ ทำก็ได้ แต่ถ้าเสร็จไม่ทันอย่าว่ากันนะ” “-_-++” “อือๆ รู้แล้ว ทันแน่นอน” เล่นส่งสายตาพิฆาตเหยื่อตั้งแต่ต้นแบบนี้เลยอ่ะ ไอ้เถื่อนสุขุม “ดีมาก นี่รางวัล” จุ๊บ... “O////O” “และถ้าเธอทำเสร็จภายในครึ่งชั่วโมงตามที่ฉันกำหนด ฉันจะยอมให้เธอจูบฉันเป็นคนแรก แต่ถ้าเธอทำไม่ทันภายในครึ่งชั่วโมง ปากของเธอจะได้จูบกับดาบของฉันแทน” แล้วก็เดินทำหน้าตายออกไป กรี๊ด!!!! เมื่อกี้มันอารายก๊านนนน บีเอ...บีเอหอมแก้มฉัน!!! จะบ้าตาย ฉันโดนผู้ชายในบ้านหลังนี้ลวนลามไปสามคนแล้วนะ! แล้วอีกสองคนล่ะ...หวังว่าคงจะไม่เหมือนไอ้สามคนนี้ TT^TT “อยากตายเว้ย!” ฉันทึ้งหัวตัวเองอย่างกับคนบ้า ไม่มีใครเป็นฉันไม่รู้หรอก ว่าการที่ต้องมาถูกคนแปลกหน้า ( แต่หน้าไม่แปลกค่ะ หล่อ -.,- ) ลวนลามมันเป็นยังไง ย้ากกกกกกก ฉันสะบัดหัวเพื่อไล่ไอ้การบ้าๆ นี่ออกไป ก่อนจะเริ่มหาวัสดุต่างๆที่ต้องใช้ทำอาหารให้พวกคุณชายพันธุ์เถื่อนทั้งหลายกิน แต่เอ๊ะ...เมื่อกี้นี้อีตาบีเอบอกว่า...ถ้าฉันทำเสร็จทันในครึ่งชั่วโมง เขาจะให้ฉันจูบ แต่ถ้าทำไม่ทัน ฉันจะต้องไปจูบดาบเข้าแทน อ๊ากกกกกกก เล่นแบบนี้เลยเหรอวะเนี่ย แล้วชิงเกอเบลคนนี้จะทำยังไงดี TT^TT ทำไวก็เสียจูบให้คนบ้านนี้เป็นคนที่สามและครั้งที่สาม แต่ถ้าทำช้า...ฉันก็ต้องจูบดาบแทน เผลอๆ จูบดาบแถมเลือดออกที่ปากอีก TTOTT สวรรค์กลั่นแกล้งงงงง ฉันเดินวนไปวนมาในห้องครัวเป็นเวลานาน พอมองไปทางนาฬิกาก็พบว่า...อีกยี่สิบนาที!!! กรี๊ดดดด ตายคาดาบแน่ยัยชิงเกอเบลเอ๋ย ฮือๆๆ ทำไงดีอ่า ฉันต้องเลือกสินะ ระหว่างจูบปากนายบีเอที่นิ่มและไม่เสี่ยงต่อชีวิต แต่เสียงต่อหัวใจ เนื่องจากหัวใจฉันอาจจะหลุดออกมาจากอกได้เพราะใจเต้นเกินเหตุ กับจูบดาบไม้ไผ่ของเขาที่เสี่ยงต่อชีวิต อาจถึงตายได้ถ้าเขาโมโห TOT “เอาวะ! ก็แค่จูบ คิสๆ ไม่เป็นไรหรอก!” ฉันพูดกับตัวเองอย่างปลอบใจทั้งๆ ที่เจ็บช้ำในหัวอกเหลือทนนนน เฮ้อออออ ทันจนได้ ในที่สุดก็เสร็จทัน กรี๊ด >_O/////////<” “ยัยโรคจิต คิดบ้าอะไรน่ะ” “อ้าว...หมายความว่าไง” “ใครเขาจะให้เธอดูดนมกัน หรือถ้าจะดูดจริงๆ ฉันต้องดูดของเธอ ไม่ใช่เธอมาดูดของฉัน” กรี๊ดดดดดด พูดออกมาได้ยังง้ายยยยย ทุเรศที่สุด! ( มีหวัง....นิยายตูโดนแบนแน่เลย TOT ) “ทะลึ่ง! แล้วนาย...ชี้ไปที่หน้าอกทำไมเล่า” “ในหัวสมองเธอ หน้าอกมันมีแต่นมหรือไง” “เอ่อ...” ก็ตอนนั้นมันคิดออกอยู่อย่างเดียวนี่หว่า - -“ “ฉันให้เธอประทับรอยจูบลงมาที่หัวใจของฉันต่างหากเล่า ยัยขี้ข้า” เกือบจะประทับใจแล้วเชียว เกือบและ ถ้าเขาไม่พูดคำว่าขี้ข้าออกมาซะก่อนนะ ฮึ่ม... “ทำไมต้องตรงนั้นด้วยล่ะ” “ฉันสั่ง” “แต่...” เขินนะเว้ย มาให้ประทับรอยจูบตรงหัวใจ กรี๊ดดดดดด “เธอจะประทับลงที่หัวใจของฉัน หรือจะให้ฉันประทับลงที่หัวใจของเธอ” ไม่พูดเปล่า บีเอโน้มหน้าลงมาทันที อีกเพียงสองเซ็นต์ ปากของเขาก็จะประทับลงที่หน้าอก ( หัวใจ T^T ) ของฉัน ฉันรีบย่อขาผลุบตัวลงมา และ... ปากของฉันกับเขาจึงประกบกันจังๆ!!! “O////O” “-/////-“ ตาโตๆแล้วหน้าแดงๆนั่นคือฉัน ส่วนหน้าตาเรียบเฉยแต่มีริ้วความแดงปรากฏขึ้นน่ะคือหมอนั่น บีเอ...กรี๊ดดดดดดด สรุปสุดท้ายแล้ว ฉันก็เสียจูบ TT^TT “ไหนบอกไม่อยากจูบ -_-“ บีเอถามหน้านิ่งก่อนจะถอยห่างออกจากตัวฉัน “ออกไปได้แล้ว” แล้วบีเอก็คว้าแขนฉันที่ขายังหมดแรงไม่หายเดินออกจากห้องน้ำไป พรวด!!! “=______=” ทันทีที่ออกจากห้องน้ำปุ๊บ ก็มีกระแสน้ำไหลเชี่ยวบางอย่างซัดเข้ากับหน้าของฉันเต็มๆ พอปาดน้ำออกแล้วมองดูจุดที่น้ำนี่พุ่งมาก็เห็น...บีเอ็ม TT^TT ฉันอยากจะกรีดร้องให้ทุกคนรับรู้ น้ำที่ซัดใส่หน้าฉันเมื่อกี้คือน้ำที่พุ่งออกมาจากปากของไอ้ตุ๊ดที่กำลังกินน้ำอยู่! “บีเอ แกเข้าไปทำอะไรในนั้นกับสุดที่รักของฉันน่ะ!” ไอ้ตุ๊ดถามอย่างตกใจ และเพราะเสียงของมันทำให้ทุกคนที่อยู่ในห้องครัวโผล่ออกมากันหมด บีโอมองตรงมาที่ฉันด้วยสายตานิ่งเรียบแต่ไม่พูดอะไร “ไม่มีอะไร -_-” บีเอพูดแค่นั้นก็เดินเข้าห้องครัวไป บีเอ็มโยนแก้วน้ำกับแก้วทิ้งลงพื้นแล้วพุ่งเข้ามาทางฉัน “บีเอทำอะไรที่รักหรือเปล่าคะ” ไอ้ตุ๊ดถามอย่างเป็นห่วง เขาจับฉันหมุนไปมาตรวจสอบนู่นตรวจสอบนี่จนกระทั่ง... หมับ! มือหนาของบีเอ็มจับมาเต็มๆก้นของฉัน =____=+++ “ไอ้ตุ๊ดทุเรศ!” ฉันผลักบีเอ็มกระเด็นไปอีกทางก่อนจะไปหยิบกระเป๋าที่ห้องครัวแล้ววิ่งออกจากบ้านทันที
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม