ตอนที่ 14 ความรู้สึกในวันฝนพรำ

953 คำ

สองร่างเดินเคียงกันออกมาจากร้าน คนสวยเม้มริมฝีปาก สีหน้าครุ่นคิดตลอดเวลา ทำเอาอีกคนเหลือบมอง สุดท้ายหยุดเท้าหันมาเผชิญหน้ากัน ไม่เข้าใจเลย ทั้งที่สงสัยขนาดนั้นแท้ ๆ เหตุใดไม่เอ่ยปากถามกัน “เธอเป็นอะไรหรือเปล่าเรอา!” คนถูกถามยังคงเงียบ ราวกับไม่ได้ยินสิ่งที่อีกฝ่ายเอ่ย มือหนาเชยคางมนขึ้นมาสบตา ทำเอาผิวแก้มคนสวยแดงปลั่ง พยายามสะบัดหน้าหนี “อย่าหนีเรอา!” เธอชะงัก มองตาปริบ ๆ ด้วยความสับสน “อยากรู้ใช่ไหม ว่าเมื่อครู่เกิดอะไรขึ้น!” “มะ... ไม่ ฉันไม่ได้อยากรู้” พยายามหลบสายตาอีกคน “แน่ใจเหรอ” “แน่ใจสิ” ตอบเขาเสียงสั่น ใบหน้าคมโน้มใกล้ ทำเอาหัวใจสั่น คิดถอยหลังหนี ทว่าร่างกายกลับขยับไม่ได้ ดวงตาของเขาราวกับมีมนต์สะกดบางอย่าง “นีเอล... นายจะทำอะไร” เสียงถูกกลืนหายในลำคอ เมื่อถูกจุมพิตอย่างไม่ทันตั้งตัว มือบางเผลอเกาะไหล่หนาไว้ ใบหน้าถูกผลักดันให้แหงนรับลิ้นร้อน ที่กำลังตวัดควานหาควา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม