ตอนที่ 9 ห้วงอารมณ์

1161 คำ
เสียงรถยนต์จอดเทียบหน้าคฤหาสน์ โซฟียาเปิดม่านมองดูแววตาเยือกเย็น ดูท่าแล้วฝ่ายนั้นคงอดรนทนไม่ได้ จนต้องรีบร้อนมาหาแต่เช้าเช่นนี้ คาดว่าอีกไม่นาน พ่อคงให้คนมาตามเธอลงไปด้านล่าง ระหว่างเธอกับเบทริค เห็นหน้ากันไม่กี่ครั้ง แถมยังแทบไม่รู้จักกันเลย มีเพียงทางนั้นที่พยายามร้องขอการแต่งงาน ตอนนั้นเธอไม่ได้สนใจอะไร และคิดว่าพ่อ คงไม่ได้ใส่ใจในตัวเธอมากนัก แต่คราวนี้มันกลับไม่ใช่ บางทีการที่นีเอลจับตัวไป มันอาจเป็นผลดีก็ได้ เธอเองไม่ได้อยากแต่งงานกับชายคนนี้แม้แต่น้อย แค่สบตาก็รู้ว่าชายคนนี้ไม่ธรรมดาเรื่องผู้หญิง สายตาส่งมาทุกครั้ง ราวกับต้องการเปลื้องผ้าเธอ เบทริคเดินเข้ามาด้านใน แล้วหย่อนกายลงตรงข้ามเจ้าของบ้าน ดวงตายังคงมองหาหญิงสาว มอสโครับรู้ได้ ทว่าตอนนี้เขายังไม่อยากให้ลูกได้มาพบหน้า เจตนาของเบทริคทำไมจะไม่รู้ “มีอะไรหรือเปล่า ถึงได้มาหาอาแบบนี้” เขาเอ่ยถามเสียงเรียบ เบทริคชะงัก “พอดีผมได้ข่าวมาว่า เรอากลับมาแล้วใช่ไหมครับ” ชายชราสบตาคนพูด ก่อนยกกาแฟขึ้นจิบ ข่าวไวเหลือเกินนะ ดูท่าในบ้านคงมีคนคอยเอาไปรายงาน “ใช่ เรอากลับมาแล้ว” “เรอาอยู่ไหนครับ ผมอยากเจอเธอ!” น้ำเสียงคนพูดตื่นเต้น จนเห็นได้ชัด “เรอายังพักผ่อนอยู่ข้างบนน่ะ” สีหน้าคนฟังดูผิดหวัง เขาระบายลมหายใจ พร้อมสบตาชายตรงหน้า “ช่วยอนุญาตให้เรอามาพบผมได้ไหมครับ” “ทำไมเหรอ ปกติอาก็ไม่เห็นเราจะคุยกับเรอาสักเท่าไหร่นี่ ถ้าพบกันแล้ว จะพูดอะไรกับเรอากันล่ะเบทริค” เขานิ่งงัน ไม่เข้าใจทำไมต้องแสดงท่าที เหมือนไม่อยากให้เขาเจอลูกสาวเช่นนี้ “พอเรอาหายตัวไป ผมเลยรู้ว่าแสดงความรู้สึกกับเธอน้อยเกินไป อาจเป็นการบังคับทำให้เรอาไม่อยากแต่งงานกับผมหรือเปล่า ผมคิดเรื่องนี้มาตลอด ผมเลยอยากพูดคุยกับเรอา เพื่อทำความรู้จักกันมากขึ้นครับ” เขาอธิบาย แล้วเหลือบมองสีหน้าคนฟัง “แล้วถ้าอาจะบอกว่า ตอนนี้เรอาไม่เหมือนเดิมล่ะ” “หมายความว่ายังไงครับ” เบทริคย้อนถามสีหน้ากังวล “เพราะบางที เรอาอาจมีคนรักอยู่แล้ว โดยที่อาไม่รู้มาก่อน” คนตัวใหญ่ลุกยืน จ้องมองอย่างไม่เชื่อสายตา กำลังพูดอะไรออกมากัน “ผมไม่เข้าใจ คุณอาต้องการบอกอะไรกันแน่!” “ใจเย็นก่อนเบทริค อาแค่ต้องการอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น” เขาส่ายหน้า ดูจากท่าทางอีกฝ่ายแล้ว แน่ใจว่าเรื่องนี้ คงเป็นความจริง เพราะมอสโคไม่เคยพูดจาวนไปวนมา แสดงว่าต้องมีประเด็นเกิดขึ้น “เรื่องงานแต่งระหว่างผมกับเรอา ผมอยากให้คุณอายืนยันกับผม ว่าทุกอย่างยังเหมือนเดิม เพราะไม่อย่างนั้นผมไม่มีวันยอมแน่!” เบทริคกัดฟันกรอด สีหน้าไม่พอใจ “แล้วจะให้อาทำยังไง ในเมื่อลูกสาวอาไม่ต้องการแต่งงานกับเราน่ะเบทริค” “คุณอาก็บังคับสิครับ!” สีหน้าคนฟังเครียดขึ้น ดีแล้วที่ยังไม่ได้ให้เรอาแต่งออกไป ไม่เช่นนั้นลูกคงถูกยัดเยียดทุกอย่าง คงไม่มีทางอยู่เป็นสุขแน่นอน “อาบังคับไปแล้ว บังคับจนเรอาหนีไป จนเกิดเรื่องนี่ไง!” ชายชราย้อนเสียงแข็ง “เกิดเรื่องอะไร เรอามีปัญหาอะไรกันแน่ครับ!” “เรอา... จะไม่แต่งงานกับนายแล้วล่ะเบทริค” “ผมไม่ยอม! เรื่องนี้เราตกลงกันเรียบร้อยแล้วนี่ครับ ทำไมคุณอาถึงผิดคำพูด ถ้าคุณอาไม่ทำตามแล้วล่ะก็ เรื่องร่วมธุรกิจกัน ผมจะให้พ่อยกเลิก!” เขาขู่เสียงลั่น ปัง! มือตบโต๊ะเสียงดัง จ้องมองชายหนุ่มคราวลูก กล้าดียังไงมาพูดจาสามหาวเช่นนี้ มีสิทธิ์มาขู่คนอย่างมอสโคงั้นเหรอ ทั้งที่ตระกูลตัวเองเป็นแค่ตระกูลรองเท่านั้น แค่รวยจากการทำธุรกิจขึ้นมาหน่อย กล้าวางอำนาจเช่นนี้ บังอาจเกินไปแล้ว เบทริคชะงัก จ้องมองชายตรงหน้า เห็นกำลังลุกยืน ส่งสายตาไม่พอใจ “อยากยกเลิกสัญญาก็เอาสิ ฉันไม่สนหรอกนะ!” คนฟังโกรธจนตัวสั่น เหมือนฝันสลาย เขาคาดหวังงานแต่งระหว่างตัวเองกับเรอาไว้มากมาย แต่มันดันจบลงแบบนี้ ไม่ง่ายไปหน่อยเหรอ น่าเจ็บใจที่สุด “ถ้าอยากยกเลิกงานแต่ง ผมขอให้เรอามาพูดต่อหน้าผมได้ไหม!” มอสโคยอมอ่อนลง หย่อนกายลงบนโซฟาตามเดิม เบทริคเองทำตามบ้าง แล้วระบายลมหายใจออกมา “ได้! ฉันจะให้เธอได้พบเรอา!” เขาหันไปทางสาวใช้ “ไปตามคุณหนูเรอามา” “ค่ะคุณท่าน” สาวใช้รับคำแล้วเดินขึ้นชั้นสองไป ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตู โซฟียาหันมอง สาวเท้ามาหยุดยืนด้านหน้า แล้วเปิดมันออก เห็นสาวใช้ยืนอยู่ท่าทางนอบน้อม เธอคาดเดาไม่ผิด การมาของเบทริค คงทำให้พ่อหนักใจเป็นแน่ “มีอะไรงั้นเหรอลูน่า” เธอเอ่ยถามเสียงหวาน “ท่านมอสโคให้มาตามคุณหนูลงไปพบค่ะ” “เข้าใจแล้ว” ร่างบางสาวเท้า ติดตามสาวใช้ ลงไปด้านล่าง ลูน่าพาเจ้านายคนสวย เดินมายังห้องรับรองแขก เบทริคหันมาสบตาแค่เพียงเห็น ทำเอาหัวใจเขาสั่นสะท้าน เรอางดงามจนเสียอาการ เขาแทบควบคุมความต้องการไม่อยู่ ว่าตนเองปรารถนาต่อเธอมากเพียงใด โซฟียาหย่อนกายลงเคียงข้างบิดา ท่าทางเรียบเฉย จังหวะนั้นเธอเงยหน้า สบตาเข้ากับชายอีกคน ซึ่งแสดงสีหน้าท่าทางบ่งบอกว่าพอใจในตัวเธออย่างมาก “มีอะไรหรือเปล่าคะพ่อ ให้คนมาตามหนู” เธอเอ่ยถามเสียงหวาน “เบทริคอยากพบลูกน่ะ” เธอหันไปทางเขา เห็นส่งสายตาเว้าวอน ดูท่าแล้วพ่อคงบอกเรื่องงานแต่งแล้วแน่นอน เขาถึงได้มีอาการเช่นนี้ “คุณมีอะไรกับฉันงั้นเหรอคะคุณเบทริค” หญิงสาวถามเสียงหนักแน่น แล้วสบตาโดยตรง สีหน้าแววตา ทำเอาเบทริคยิ่งรู้สึกประทับใจมากขึ้น เธอไม่หลบสายตาแม้แต่น้อย ท่าทางหยิ่งทะนง ยิ่งทำเอาเลือดในกายชายหนุ่มพุ่งพล่าน “ผมอยากคุยกับคุณเรื่องงานแต่งของเรา” “ค่ะว่ามาได้เลย” “งานของเราเลื่อนออกไปแล้ว เพราะคุณหายตัวไป”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม