-หลายวันต่อมา-
“ลุค”
“ครับแม่”
“แม่ว่าจะถามลูกหลายวันแล้ว”
“มีอะไรเหรอครับ”
“ลูกแม่ไปทำอะไรมาจ้ะทำไมช่วงนี้อารมณ์ดีจัง”
“หืม? ดูออกขนาดนั้นเลยเหรอครับ” ผมถามแม่แล้วก็ยิ้มให้ท่าน
“ก็ใช่น่ะสิ”
“แล้วไม่ดีเหรอครับ”
“ดีสิจ้ะแต่แม่อยากรู้ว่าอะไรที่ทำให้ลูกชายแม่อารมณ์ดี”
“หึ ๆๆ ลองทายสิครับแม่”
“...” แม่มองผมด้วยสายตาพิจารณา สายตาท่านค่อย ๆ หรี่มอง ส่วนผมก็มองแม่แล้วก็ยิ้มรอว่าท่านจะตอบว่ายังไง
“ว่าไงครับ”
“...หนูเอย?” แม่พูดชื่อขวัญเอยออกมาช้า ๆ แล้วมองผมเพื่อรอคำตอบ
“หึ ๆๆ”
“ลุค”
“เรากำลังดูใจกันครับ”
“จริงเหรอลูก” แม่มีสีหน้าอึ้งมากผมก็เลยยิ้มรับแล้วก็รู้ดีว่าตอนนี้แม่กำลังรู้สึกยังไง
“ตาแทนรู้รึยัง” นั่นไงผมนึกไว้แล้วล่ะ ไม่ได้แปลกใจอะไรกับคำถามของแม่แม้แต่นิดเดียว
“ยังครับ” พอผมตอบว่ายังแม่ก็หน้าเครียดขึ้นมา ผมเข้าใจครับถึงไอ้แทนจะไม่ใช่ลูกหลานแต่มันเป็นเพื่อนผม บ้านอยู
