“พี่ริษา! ใช่พี่ริษาจริงๆด้วยพวกเรามานี่เร็ว”
เมริษาหันไปตามเสียงเรียกแล้วก็พบกับกลุ่มวัยรุ่นสาวๆกลุ่มหนึ่งราวสามสี่คนกำลังวิ่งตรงมาหาเธอพร้อมยกโทรศัพท์ในมือขึ้นมาพร้อมกดถ่ายภาพ บอดี้การ์ดที่ล้อมหน้าหลังขยับตัวจะเดินมาขวางแต่เสียงหวานดุปรามไว้ก่อน
“หยุดนะ! แล้วก็ถอยไปห่างๆด้วยอย่าทำให้คนอื่นต้องแตกตื่น”
แค่มาเดินห้างแล้วมีคนเดินตามเป็นสิบก็ถูกคนมองมากพออยู่แล้ว แล้วนี่จะมาใช้กำลังกับคนอื่นเหมือนมาเฟียในหนังอีกเธอคงไม่โอเค แต่เมื่อออกคำสั่งกลับไม่มีผลต่อบอดี้การ์ดแต่อย่างใดทำให้เมริษาต้องหันมาส่งสายตาขอความช่วยเหลือจากคนตัวใหญ่
“ทำตามที่เธอบอก”
เพียงฟรานเซสออกคำสั่งกลุ่มชายฉกรรจ์ก็ถอยพร้อมสลายตัวทันที เมริษาถอนหายใจโล่งอกเมื่อชายฉกรรจ์เปิดทางให้กับแฟนคลับของเธอซึ่งมีเพียงน้อยนิดให้เข้าถึงตัวเธอได้
“พี่ริษา ขอถ่ายรูปหน่อยนะคะ”
“ได้สิคะ”
เมริษาเอ่ยพลางเปลี่ยนสีหน้ายิ้มแย้มต่างจากเมื่อ
