"เกิดอะไรขึ้นกับแฟนพี่ ทำไมวันนี้อ้อนจังเลยครับ"
"คิดถึง"
"หื้ม?? เราอยู่ด้วยกันทุกวันนี่ครับ ทำไมคิดถึง??"
"ไม่รู้ค่ะ โยคิดถึงพี่ รู้สึกเหมือนพี่กำลังจะหายไปจากชีวิตโย..."
โยเกิร์ตเอ่ยพรางมองใบหน้าของมิดเดย์นิ่งๆ ก่อนที่น้ำตาหยดใสๆจะล้นเอ่อออกมาจากดวงตากลมโตทั้งสองข้าง
"ร้องไห้ทำไม พี่ไม่ได้หายไปไหนสักหน่อยครับ"
มิดเดย์เอ่ยพรางใช้มือเช็ดน้ำตาของแฟนสาวทั้งสองข้าง ก่อนจูบลงบนแก้มที่มีรอยคราบน้ำตานั่นเบาๆ
"โยไม่รู้ว่าความสุขของโยที่มีพี่แบบนี้จะอยู่ได้นานแค่ไหน แต่พี่รู้มั้ย โยอยากให้มันอยู่ตลอดไป..."
“ที่หนูพูด หนูพูดจากใจหนูหรือเปล่าครับ” มิดเดย์เอ่ย
“จากใจ…”
“พี่รักหนูนะโยเกิร์ต พี่ไม่ได้ไปไหนนะครับ หนูอย่าคิดมาก” มิดเดย์เอ่ย
“โยก็รักพี่”
เป็นโยเกิร์ตเองที่รั้งคอมิดเดย์ลงไปจูบ มือเรียวค่อยๆแกะกระดุมเสื้อที่เขาใส่ออกทีละเม็ดๆจนแผงอกแกร่งค่อยๆเผยออกมา
“ไหวเหรอครับ” มิดเดย์เอ่ยห
